Tímarit Máls og menningar - 01.02.2009, Blaðsíða 47
E n g i n g l æ pa s a g n a k r e p pa
TMM 2009 · 1 47
á leið sinni upp á fjallið Harðskafa. Í þessari sögu hefur hann verið fyrir
austan í tvær vikur og enginn heyrt frá honum. Valgerður, sem er eins
konar kærasta Erlendar, hringir í Elínborgu og er áhyggjufull yfir því að
ekki næst í hann en Elínborg virðist hin rólegasta: „Hann skilar sér,
sagði Elínborg. Hann hefur tekið sér frí áður án þess að láta vita af sér.“
(228) En undir lokin eru hvorki Elínborg né lesandinn jafn viss í sinni
sök og óljóst hver örlög Erlendar eru.
Í Landi tækifæranna eftir Ævar Örn Jósepsson hittum við enn og
aftur Árna, Katrínu, Guðna og Stefán sem er orðin góðkunningjar les-
endahóps Ævars og kannski Íslendinga allra eftir sjónvarpsþættina
Svartir englar sem sýndir voru í Sjónvarpinu í haust. Útgáfa bókarinnar
tafðist nokkuð; Ævar vildi „uppfæra“ bókina eftir bankahrunið og fyrir
vikið er sagan skrifuð inn í samtímann, annars vegar fæst lögregluliðið
við myrtan Pólverja og hins vegar við myrtan „útrásarvíking“. Ævar er
löngu orðinn þekktur fyrir að kinoka sér ekki við að fjalla um pólitísk
mál og nýtir persónur sínar sem málpípur ólíkra skoðana. Iðulega lætur
hann þessar ólíku löggur takast á um þjóðfélagsmál og í þessari sögu
ræða Katrín, Árni og Guðni mál málanna, kreppuna, bankahrunið og
viðbrögð Íslendinga sem Árni kallar hænsn:
„Já. Og hænur gera ekki byltingu. Hlaupa bara gaggandi í burtu þegar eggin eru
tínd undan þeim og hlaupa svo gaggandi til baka þegar eggjaþjófurinn hendir í
þær nokkrum brauðmolum. Hænsn.“ Katrín brosti.
„Og ég hélt að ég væri sú svartsýna.“ (69)
dýralíkingar eru heldur ekki fjarri þegar Guðni greinir ástandið. Hann
er þekktur fyrir að tala tæpitungulaust á enskuskotinni íslensku sem er
tilraun hans til töffaraskapar. Guðni hefur skýrar skoðanir á ástandinu,
hann er líklega maðurinn sem gengur með skiltið sem á stendur „Hel-
vítis fokking fokk“ nema Guðni myndi líklegast aldrei sjást með skilti á
almannafæri, hann situr fremur heima og blótar heiminum í sand og
ösku:
„Læmingjar,“ sagði Guðni, fullur fyrirlitningar. „Þetta eru fokkings læmingjar í
kollektívu sjálfsmorði, það er það sem þetta verðbréfapakk er. Allstaðar í heim-
inum. Elta hvern annan framaf bjargbrúninni í algjörri paníkk þótt þeir viti að
það eru bara hlaupin í þeim sjálfum sem búa til fokking þverhnípið.“ Árni gerði
enga athugasemd við þessa nýstárlegu greiningu kollega síns á efnahagskrísu
alheimsins. „Og þessir jeppalúðar hérna heima,“ hélt Guðni áfram, „þeir eru
alveg eins, bara ennþá verri.“ […] „Kjósa? Um hvað? Milli hverra?“ Hann saup á
bjórnum og hvessti augun á Árna. „Hvernig dettur þér í hug að það skipti ein-
hverju andskotans máli hverjir sitja í þessum sirkús þarna niðrá Austurvelli? […]
TMM_1_2009.indd 47 2/11/09 11:27:27 AM