Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Síða 55

Spánarsamskot Spegilsins
(XI. 23.-24.)
Undanfarnir mánuðir hafa verið tími starfs og
strits hjá samskotanefnd þeirri, er SPEGILL-
INN setti á laggirnar jafnskjótt og þess varð
vart, að menningin á Spáni væri í voða stödd.
Höfum vér af venjulegri óeigingirni látið vora eig-
in menningu sitja á hakanum, og yfirleitt einbeitt
kröftum vorum að samskotunum, svo sem bera
ber, þegar keppt er að einhverju göfugu marki.
Hefur það komið sér vel, að menning mun ekki
ýkja mikil á Spáni, enda hafa samskotin orðið eft-
ir því. Er það þó sannarlega ekki oss að kenna,
og Dungal stökkt úr landi, til þess að tryggja
Haraldi vinnufriðinn. Sýndi það sig að hafa ver-
ið heillaráð, því að Alexander hafði ekki nema
gott eitt að segja um rauðu flokkana, og Harald-
ur fékk ótakmarkaðan ræðutíma, og yfirleitt var
allt í lukkunnar velstandi. Héldu þeir ræðu báðir
tveir, Haraldur og Alexander, og þakkaði síðar-
nefndi aðallega Jónasi fyrir að hafa ekki neytt
aðstöðu sinnar í þinginu til að drepa háskólamál-
ið, og mætti Jónas því teljast faðir stofnunarinn-
ar. Móðirin var ekki nefnd, svo enn er of snemmt
að spá neinu um afkvæmið.
Þegar múrverkinu var lokið, var safnazt að
Hótel Borg, því að þar gaf Háskólinn „lunch“, en
það er ensk máltíð, sem menn eru þegar farnir að
æfa sig á hér og Eysteinn hefur innleitt, því að
máltíðin er alltaf ókeypis, og fer því vel með ríkis-
sjóð. Voru þar enn haldnar ræður, og kom þá í
ljós, að Magnús prófessor, fyrrverandi dósent,
ætti hugmyndina að happdrætti Háskólans. Hef-
ur þetta komið af stað miklum blaðadeilum, því
að síðar hefur verið borið fram, að Guðjón Samú-
elsson hafi fyrstur komið fram með hugmyndina,
en gleymt að eigna sér hana, þegar menn fóru að
grafast fyrir faðernið. Hefur Guðjón lengi verið
seigur með hugmyndirnar.
Um dansleik stúdenta getum vér verið fáorðir,
því að Sigfús hefur þegar gert honum nokkur
skil í Alþýðublaðinu, og er ekki að efa, að rétt sé
með farið. Ræðu Ólafs prófessors Lárussonar,
sem dagurinn eiginlega byrjaði á, heyrðum vér
ekki, og verður einhvernveginn að fyrirgefa oss
það á dómsdegi.
því að hvað eftir annað höfum vér auglýst, að
samskotin gengi ágætlega, og var það til þess að
eggja alla þá lögeggjan, sem ekki vilja taka þátt
í öðru en því, sem vel gengur. Tala samskotalist-
anna var geysileg og var þeim dreift út meðal
trúnaðarmanna vorra, sem svo aftur töluðu fyrir
málefninu hver á sínu svæði og hótuðu reiði Héð-
ins öllum þeim, sem ekki vildu makka rétt. Að
samskotin urðu þó ekki meiri en raun varð á, bend-
ir til þess, að Héðinn sé heldur að dala í kúrs.
Sjálfur varð hann samt einn af þeim fyrstu til að
gefa til samskotanna (sjá listann). Eins og gefur
að skilja gáfu sumir peninga, en þeir eru ekki
taldir hér með, því að þeir fást alls ekki yfirfærð-
ir og hafa ekkert gildi á Spáni. Verðum vér að
fyrirgefa gefendum þessa fáfræði, en getum hins-
vegar ekki þakkað þeim annað en þeirra góða
vilja. — Hér fylgir á eftir skrá yfir vörur þær,
er bíða útflutnings í pakkhúsi voru:
3 flöskur edikssýra (í gömlu umb.) (Matvæla-
eftirlit Ríkisins).
2 tonn salt (Kol & Salt h.f.).
1 tonn sandur (Bakarameistarafélag Rvíkur).
36 ýsubönd af Þórsveiðinni (Skipaútg. Ríkisins).
1 flaska soya (í gömlu umb.) (Matvælaeftirlit
Ríkisins).
2 flöskur saft (í gömlu umb.) (Matvælaeftirlit
Ríkisins).
1 tonn stóðhestaskyr (Mjólkursamsalan).
2 eint. „Ljóð og línur“ (Jónas Þorbergsson).
3 værðarvoðir (Sigurjón Pétursson, Eggert Cla-
essen og Iðja).
2 flöskur Svarti Dauði (Guðbr. Magnússon).
1 utanyfirbuxur á Caballero (Héðinn Valdimars-
son).
3 tunnur sjódauð síld (Síldarverksmiðjur Ríkis-
ins — nýtt met hjá Gísla).
Er nú ekkert að vanbúnaði að bjarga menning-
unni nema það, að oss vantar tilfinnanlega tonna-
sje undir þetta til Spánar. Treystum vér því, að
ef ekki vill betur til komist vörurnar leiðar sinn-
ar fyrir dularfull fyrirbrigði, eins og fiskifulltrúi
vor komst á sínum tíma út úr Spáni.
Virðingarfyllst,
Samskotanefnd SPEGILSINS.
51