Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Síða 96

með miklum blóma og rökuðu saman fé. Var trú-
arlíf fjörugt í landinu og var meðal annars stofn-
að stórgróðafélag, er reisa skyldi klaustur fyrir
aflóga presta, er bæri nafn meistara Jóns Vída-
líns, er mestur hefur verið orðhákur íslenzkrar
kristni. Skyldi klaustrið reist í Görðum, en jafn-
skjótt sem það vitnaðist í páfagarði, begerði páfi
byggingarlóð þar á næstu grösum fyrir nunnur
sínar og var það feginsamlega veitt, gegn ærinni
tilgjöf. Áhrifa frá þessari klausturstofnun hefur
gætt víðar, því að nú hafa Vestfirðingar í hyggju
að stofna Hagalínsklaustur í Hamravík fyrir af-
lóga gerviprófessora, og vænta sér mikils af. Rann
Ásgeir inn í Alþýðuflokkinn, og hefur sá flokkur
aldrei borið sitt barr síðan. Ríkisstjórn tók litlum
breytingum á þessu ári og sízt til hins betra. Lét
hún kosningar fara fram um land allt, og voru
ýms brögð höfð í frammi í því sambandi, svo sem
leggjarbrögð og útvarpsumræður. Á þessu ári lét
hinn blessaði Hlíðdal þrykkja ný frímerki, land-
inu til fjár og sjálfum sér til frama. Var fíkni er-
lendra spákaupmanna í frímerkin svo mikil, að
þau voru rifin blaut út úr þrykknum og lenti allt
í klessu, en Hlíðdal varð heimsfrægur fyrir, en
áður hafði hann aðeins verið landsfrægur. Sund-
höll íhaldsins í Reykjavík, sem áður hafði verið
notuð sem vopnabúr og týhús, var vatni ausin á
þessu ári og er hið mesta þrifafyrirtæki fyrir
syndaseli höfuðborgarinnar, eins og vænta mátti.
Utanför Jónasar útvarpsstjóra. Gekk hann á fund
Marconi, hugvitsmannsins mikla, og samdi við
hann um byggingu endurvarpsstöðvar fyrir Aust-
urland, með þeim ágætum, að Marconi dó af fögn-
uði, en Jónas kom heim og lét vel yfir sínum
málalokum. Hafði konungur áður sæmt hann ridd-
arakrossi dannebrogsmanna fyrir djarflega fram-
komu í danmörku og sigldi hann nú á fund kon-
ungs, þrátt fyrir allar gjaldeyrishömlur, til að
þakka þennan sóma. Fór það vel úr hendi og voru
viðtökur konungs hinar altilegustu. Lenti í sjó-
orrustu með beitiskipinu Ægi og engelskum galí-
as. Sló sá ryki í augu stríðsmannanna og hafði
einn þeirra á brott með sér, tvær reisur, bótalaust.
En hér sannaðist hið fornkveðna, að skamma
92