Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Qupperneq 124

____<-7
Eínhkypir menn nr máiluadalelag*
mia 6dian rétíhærrí ©2* fjöiskyldu-
mann. s@sa grunaðir ©ra ssss® mót-
|>róa vsð íhaldið
íslendingagarður.
Bráðum geta rauðu flokkarnir hætt að tala um
hugsjónaleysi íhaldsins, sem þeir hafa lifað á ár-
um saman, því eins og vér raunar vissum alltaf í
undirmeðvitund vorri, hefur íhaldið í öll þessi ár
gengið með eina stórkostlegustu hugsjón eða hug-
mynd, sem enn hefur verið klakin út á landi hér,
og var opinber gerð fyrir nokkrum dögum í mál-
gagni flokksins, Morgunblaðinu. Er það Magnús
prófessor Jónsson, sem skellir henni á markaðinn
undir eigin nafni, svo Guðbrandi í Áfenginu þýð-
ir ekkert að koma gapandi eftir nokkur ár og
segja, að Tímamenn hafi átt hugmyndina um þjóð-
garð íslendinga — þeir geta átt þjóðtóugarðinn á
Þingvöllum og letigarðinn á Litla-Hrauni, og dett-
ur víst engum í hug að taka þessar framkvæmdir
frá þeim, en þjóðgarður íslendinga er og verður
stabíll íhaldsgarður, hvað sem hver segir.
Þennan Islendingagarð vill Magnús prófessor
kalla Hliðskjálf, og er nafnið einkar smellið, því
hjá oss leikur allt á reiðiskjálfi, það sem ekki er
þegar komið á hliðina eða hausinn. Staður þessi
á að verða smækkuð útgáfa af öllu Islandi með
(XIII. 13.)
kostum þess og löstum, atvinnuvegum og menn-
ingu, dýra- og jurtalífi, sem allt á að eiga þarna
sín sýnishom — jafnvel verður haft þarna eitt
par af Bændaflokknum í sérgirðingu, sem á að
verða sterkari en pestargirðingarnar hafa reynzt
í mæðuveikivörnunum. Það er meiningin, að Hlið-
skjálf þessi strekki sig um alla öskjuhlíðina og
nágrenni, allt suður í Nauthólsvík, þar sem verð-
ur prýðileg bryggja og nokkrir hvalir bundnir við
hana, þegar ekki er verið að nota þá í túristatrafík
suður á Álftanes og vestur á Svið og undir Jökul.
Miðpunktur allrar dýrðarinnar verða hitavatns-
geymar þeir, er Svíinn frændi vor ætlar að reisa
fyrir oss, en undir þeim verður eitt gjevoldugt
pláss, sem oss og eftirkomendum vorum er ætlað
að fylla með allskonar þjóðminjum og náttúru-
gripum, en annars eiga dýr og urtir að vera undir
beru lofti, að svo miklu leyti, sem því verður við
komið. Vatnsgeymarnir eiga að tákna hinn innra
eld með þjóðinni, auk þess sem hafa má á þeim
krana, sem gefa frá sér toddívatn og heit böð. —
Ennfremur er það meining prófessorsins, að frá
120