Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Qupperneq 157
Heiðmsgjöi.
(XIV. 5.)
Einhverntíma kringum nýárið skipaði Skúli
ráðherra vitlausan fiskimatsmann yfir Vestfirð-
ingafjórðung, og vakti að vonum óánægju og hef-
ur sennilega líka vakið æsingu meðal fiskanna,
því nokkuð er um það, að þeir hafa lítið að því
gert að koma úr sjónum síðan. Auðvitað varð ein-
hver að fara fram á ritvöllinn í tilefni af þessari
stjórnarráðstöfun, og hefði allt farið fram að
venjulegum íslenzkum reglum, hefði ráðherrann
þarna fengið á sig óþvegna skammagrein. En hvað
skeður? í Morgunblaðinu kemur heilsíðugrein eft-
ir framsögumann Bolvíkinga, og er allur fyrri
parturinn um efnið, svo Skúli hlýtur að hafa
svignað undir þunga rökfærslunnar, en síðasti
parturinn er einskonar postulleg kveðja, sem prest-
lærður maður hefði ekki samið betur. Nokkuð er
um það, að ef Skúli tekur tíunda partinn af því til
greina, verður hann á svipstundu bezti ráðherra,
sem vér höfum nokkurntíma eignazt, og er þá mik-
ið sagt, því margir hafa þeir verið seigir í móraln-
um.
Því, sem í dagblöðunum stendur, hættir til að
gleymast. Með þessi sannindi í huga hefur SPEG-
ILLINN nú tekið sig til og látið gera smekklega
umgerð um postulakveðjuna, og afhendir hana
hérmeð ekki einungis ráðherranum, heldur líka
hverjum sönnum íslendingi, sem kynni að vilja
hafa hana fyrir ofan sinn dívan. Fer hún einkar
vel á vegg, hvar sem er. í sambandi við þetta vilj-
um vér stinga því að höfundi kveðjunnar að láta
ekki hér við sitja, heldur halda áfram á þessari
braut. Gæti þá svo farið, að það yrði hann en ekki
Pétur Sigurðsson, sem kæmi í blöðunum í hvert
skipti, sem Súðin kemur og fer.
ii/
o
Hl
Að lokum viI je" segja við ráð-
herrann i fullu bróðerni:
Vertu tríir köllun þinni. Farðu
vel o" trú)e"a með það nmboð,
sem þjer er falið fvrir þessa þjóð.
Hafðu þinn betri inann, dómgreind
þína og samvisku að leiðarstjörn-
um í starfi þínu. Varastu að láta
óhlutvanda roenn komast að til
þess að skyggja á þær stjönmr
og leiða þig af rjettri leið. Láttu
ekki vegtyllur gera þig að Iakari
manni. Segðu helst ekki að þú
viljir vestfiskum fiskframleikend-
um vel, því þá gæti svo farið'að
menn teldu þig hræsnara. Bn þrátt
fyrir það sem fyrir kann að koma,
er það einlæ ógsk mín, að þjer
mætti auðnast, meðan þú ert ráð-
herra, að starfa svo að það yrði
þjer til sóma og þjóðinni til ham-'
ingju. Gættu þess vel, meðan-þú
heldur um stjórnvölinn, að það.er -•
kættulegt að stýra þjóðarfleyinu
eftir pó.litískum áttavita.. ‘
Með nýárskveðjui
Bolungavík, 4. jan. I'939.
Jóhannes Teitsson.
( .
Jónas féll fyrir aldurstakmarkinu. Aðalrimman
stendur um það, hvorir hafi afnumið drykkjuskap
á íþróttamótinu við Ferjukot, og hyggjum vér bezt
sé skorið úr þeirri deilu með því að benda á, að
hann sé alls ekki afnuminn og enginn vandi að fá
landalögg í Borgarfirðinum. Ennfremur hafði
Jónas hrósað sér af því, að hafa verið ritstjóri
Skinfaxa fyrir 200 krónur á ári, og erum vér
alveg með því, að Jónas hefur einhverntíma þén-
að betur á því, sem hann hefur logið, en það dug-
ar Aðalsteini ekki, heldur undirbýður hann Jónas
með því að hafa stjórnað blaðinu fyrir ekki neitt
— sem mun vera sannvirði.
Það skilst helzt á.greinum þessara andstæðinga
Jónasar, að Vökumannahreyfingin sé alls ekki til;
hafi aldrei haldið aðalfund, en hinsvegar hafi ein-
hver stolið handa henni riti, sem Vaka heitir, og
gerir í því að flytja skólastíla unglinga með mynd
af höfundunum. Helzt virðist oss, að hreyfingin
sé einhver sinadráttur í ungmennafélagahreyf-
ingunni, og er ekki ótrúlegt: líkið í Nýársnóttinni
fékk líka sinadrátt.
RAUÐKA — 20
153