Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2023, Síða 194

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2023, Síða 194
FYRIR HVERjA ERu FRÆðIn? 199 skiptingin er þá yfirleitt ekki í svo föstum skorðum að greitt sé fyrir hvert verk með sama hætti. Sem dæmi um hið síðarnefnda má nefna heimilisstörf, stjórnun fyrirtækja og sérfræðiráðgjöf. Hér ætla ég þó að einblína á þekkingarsköpun og verkaskiptingu innan hennar. Að sumu leyti er þekkingarsköpun eins og hvert annað verk sem við getum skipt á milli okkar. Þegar einn einstaklingur spyr annan hvað klukkan er þá er viðkomandi með óbeinum hætti að biðja viðmælanda sinn um að öðlast þekk- ingu á hvað tímanum líður og koma henni svo áleiðis til sín. Í flestum tilvikum hefði sá sem spurði getað leitað sjálfur að klukku og komist þannig yfir þessa þekkingu án þess að trufla viðmælanda sinn en metur það svo að auðveldara sé fyrir hinn síðarnefnda að öðlast þekkinguna og miðla henni áfram í staðinn. Við- komandi er því í raun að biðja viðmælanda sinn um að vinna fyrir sig ákveðið þekkingarlegt verk með það í huga að þessi verkaskipting spari tíma og fyrirhöfn. Á móti er viðkomandi vonandi reiðubúinn að vinna sams konar verk fyrir við- mælanda sinn síðar meir. Að þessu leyti er þekkingarsköpun því eins og hvert annað verk sem við getum skipt á milli okkar. Eitt af því sem er á hinn bóginn sérstakt við verkaskiptingu þekkingarsköp- unar er að afurðin af þessu verki – það er að segja þekkingin – er ekki takmörkuð gæði heldur það sem við getum kallað afritanleg gæði. Ef einn einstaklingur öðlast tiltekna þekkingu og kemur henni áleiðis til annarrar, þá hverfur þekkingin ekki úr huga fyrri einstaklingsins. Þvert á móti öðlast fólk oft dýpri skilning á því sem um er að ræða við það að koma þekkingu sinni áleiðis til annarra. Að þessu leyti er þekking gjörólík flestum efnislegum gæðum, því almennt er sá sem lætur til- tekin efnisleg gæði af hendi um leið að missa þau frá sér. Efnisleg gæði eru sem sagt almennt ekki afritanleg.23 Hins vegar er því ekki að neita að það að miðla þekkingu til annarra er oft dálítið meira mál en orðið „afritun“ gefur til kynna, því það getur verið bæði erfitt og tímafrekt að koma þekkingu áleiðis til annarra. Margt af því sem við vitum er erfitt að koma orðum að eða krefst langra útskýringa, og viðtakandi þekkingarinnar gæti þurft að heyra útskýringuna mörgum sinnum áður en við- komandi skilur hana. Þetta er í raun og veru það sem flestallt nám snýst um – að einhver einstaklingur, kennarinn, komi þekkingu sinni áleiðis til annarra, nem- endanna. Og af því að þetta ferli er bæði erfitt og tímafrekt þá er augljóslega ekki 23 Á þessu gætu verið undantekningar ef hugtakið efnisleg gæði er skilgreint nægilega vítt. Til dæmis gæti einhver viljað telja tölvuskjöl til efnislegra gæða en þau eru ljóslega afritanleg. ég ætla ekki að rökstyðja tiltekna skilgreiningu á efnislegum gæðum hér til að skera úr um þetta því aðalatriðið er að öll vitsmunaleg gæði, en í mesta lagi sum efnisleg gæði, virðast vera afritanleg.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.