Úrval - 01.02.1946, Page 27
FRJÖVGIÐ IMYNDUNARAFL YÐAR
25
honum ekkert ágengt Þegar
hann gerð þá „tilraun heimsk-
ingjans" að setja augað í nálar-
oddinn, varð saumavélin raun-
verulega til.
Það er ekki sérstaklega erfitt
að þjálfa ímyndunaraflið,ogþað
krefst hvorki hugarfars- né
venjubreytinga. Það er hægt að
leggja stund á þessa þjálfun í
sambandi við dagleg störf og
hún er mjög til ánægjuauka.
Og það er sama hvort um er að
ræða störf eða leik.
Tilfinningin rnn það, að mað-
ur sé að leika sér — sé að losa
hugann undan oki hversdags-
leikans — er aflfjöður ímynd-
unaraflsins. Nokkrir kaup-
sýshnenn í New York hafa lagt
það 1 vana sinn að koma saman
einu sinni í viku til hádegis-
verðar og skemmta sér við það,
sem við getum kallað: „Setjum
svo — leik.“ Þeir kom fram
með spumingar eins og: „Setj-
um svo að skattar væm hækk-
aðir um 25%; hvernig gætum
við þá greitt þá, án þess að
hækka vöruverð eða lækka
vinnuiaun?“ „Setjum svo að all-
ir yrðu blindir; hvernig ættum
við þá að halda áfram að
verzla?" Allir verða að svara,
og gefa þannig ímyndunarafl-
inu tækifæri til þess að bregða á
leik.
Menn hafa líkt frumleika og
hugvitssemi við ný augu. Hefir
þú nokkumtíma reynt að líta
heiminn með augrnn yfirboðara
þíns, viðskiptamanns þíns eða
einhvers manns, sem þú venju-
lega forðast? Með því að gera
þetta þjálfar þú imyndunaraflið
og eykur ánægju af því að beita
því. Tökum t. d. rakarann, sem
sá sjálfan sig með augum
yngstu viðskiptavinanna —
hann varð þá stór, dökkhærður,
ókunnugur maður, sem gnæfði
uppi yfir þeim með ógurleg
skæri. Hann sagaði neðan af
rugguhesti, svo að hann yrði
stöðugur og lét börnin ímynda
sér að þau vom riddarar eða
kúrekar, meðan hann klippti
þau. I dag eru slíkir hestastólar
í rakarastofum imi gjörvöll
Bandaríkin.
Það er að lokum ein regla til
þess að skerpa ímyndunarafl-
ið: að tengja það tilfinningum
sínum. í stað gagnslausrar reiði,
getum við beitt henni til þess að
örva ímyndimaraflið. Árið 1851
var skip eitt á leiðinni yfir At-
lantshaf og var GrailBordenfar-
þegi á því. Mjólkurbirgðir skips-
ins voru hvorki kæidar né