Ný félagsrit - 01.01.1873, Qupperneq 21

Um jarðyrkjuskóla.
21
þar þurfti aldrei meira en vel hálfan tíma til a8 fá full-
skekih, ef rjóminn var mátulega heitur, þegar hann var
látinn í strokkinn. Hann átti a& hafa 14 stiga hita.
Kindur þær, sem haffear voru á skólabúinu, gerírn
ekkert annaö gagn, en aí) gefa af sér ullarhnobrann og
lömbin, því ærnar voru ætíb látnar gánga meb dilkum, en
aldrei mjólkabar. Vegna þess, aí> féb var fóbrab inni
næstum allan veturinn, gat mabiir varla haft mikinn ábata
af saubfjár-haldi, og þa& var mest til þess, a6 kenna piltum
me&ferb á fé, ab kindur þessar voru hafbar. Næstum
alstabar í Noregi kiippir fólk ullina af fénu meb stór-
um skærum, enda þarf þess meb, ef menn skulu geta náb
nokkrum hnobra, þegar ullin er tekin af fénu bæbi haust
og vor, því hún er annars svo föst, ab ómögulegt væri
ab rýja þær. Ullin er ætíb seld óþvegin, og pundib kostar
frá 18 skild. til 64 skild. danskra. Fé þab, sem hér er
haft, er mest af norsku kyni, sem hefir verib abflutt líklega
í fyrstu, en er nú orbib innlent; þab hefir rófu svo lánga,
ab hún nær nibur á konúngsnef, næstum allar kindur eru
balkollóttar og mestmegnis hvítar ab Iit; móraubar kindur
sjást aldrei.
Gób mebferb á hestum var mikils metin í skólanum,
og máttu piltar skiptast um ab gegna þeim sínar þrjár vik-
urnar hver í senn. Sá af piltum, sem átti ab gegna hestunum,
varb ab fara á fætur á morgnana kl. 4 til ab gefa þeim,
og hann hríngdi þá skólaklukkunni, til ab vekja fólk á
morgnana; sá hinn sami átti ab kalla fólk heim frá vinnu
á réttri tíb. Hestarnir voru bustabir og kembdir á hverjum
morgni eins og kýrnar, og þveginn af þeim allur saur á
kvöldin, þegar þeir komu frá vinnu og voru moldugir.
Vib heyþurkinn á sumrin voru ymsir mátar hafbir,
og viljum vér tala um þá hér í fám orbum. þegar