Norðurljósið - 01.01.1966, Blaðsíða 64

64
NORÐURLJÓSIÐ
dimmri dagar á Englandi heldur en þegar Jón Wesley var að
starfa þar, en á þeim dögum brutust vakningar alstaðar fram.
Hið sama var að segja um írsku vakninguna 1859 og vakningu i
Wales 1904. Þannig var það í Bandaríkjunum á dögum Finneys.
Þannig eru dagarnir nú, og höfum við nokkru sinni þurft á vakn-
ingu að halda, þá er það nú.
Sé því vakningin háð okkur, ef við þurfum að uppfylla viss
skilyrði, ef við verðum að greiða gjald fyrir hana, hver eru þá
skilyrðin, hvert er gjaldið, sem við hljótum að gjalda?
JÁTNING OG SAKARBÆTUR.
Þegar við gerum upp við Guð, þá kemur vakning. Hvernig
gerum við upp? Með játning og sakarbótum. Leyfið mér, ef ég
má, að vitna til Sálm. 66. 18. „Ef ég hygg á illt í hjarta mínu, þá
heyrir Drottinn ekki.“ Guð vill jafnvel ekki lúta n.iður til að
hlusta á það, sem ég hefi að segja, ef ég geymi synd í hjarta mér.
Vera má, að enginn viti nokkuð um hana, en sé hún þar, þá sér
Guð hana. Nema ég játi hana og fjarlægi hana, vill Guð ekki
hlusta á bæn mína.
Leyfið mér einnig að vitna til Jes. 59. L, 2.: „Sjá, hönd Drott-
ins er eigi svo stutt, að hann geti ekki hjálpað, og eyra hans er
ekki svo þykkt, að hann heyri ekki; en það eru misgjörðir yðar,
sem skilnað hafa gert milli yðar og Guðs yðar, og syndir yðar,
sem byrgt hafa auglit hans fyrir yður, svo að hann heyrir ekki.“
Sökin liggur ekki hjá Guði, hún liggur hjá mér. Armleggur Guðs
er nógu langur. Hann getur náð til glataðra karla og kvenna og
frelsað þau. Myndin hér er af manni, sem fallið hefir í vatn, og
straumurinn ber hann á brott. Menn teygja fram hendurnar, gera
gagnslausa tilraun til að bjarga honum, en geta það ekki, af því
að armar þeirra eru ekki nógu langir. En það á sér ekki stað
með armlegg Guðs. Hann getur náð til drukknandi mannsins.
Guð megnar að frelsa. Hverju er um að kenna? „Syndum yðar,“
segir hann, „misgerðum yðar.“ Eins og ský hylur syndin auglit
Guðs fyrir mönnunum, skilur manninn frá Guði, svo að Guð
getur ekki bjargað og frelsað. Sökin liggur hjá mönnunum.
Nú, vinur minn, ef þú ert kristinn maður, þá er allra senni-
legast, að þú hafir þína viðloðandi synd. Þú hefir frelsazt frá
flestum syndum þínum, en það er ein synd, sem heldur þér í þræl-
dómi, sem eltir þig hvert sem þú fer. Þetta getur verið aðeins
einhver ávani, eitthvað, sem þú reynir að telja þér trú um, að sé
alveg meinlaust. Hún er samt þarna og kemur á milli þín og