Norðurljósið - 01.01.1966, Blaðsíða 183

NORÐURLJOSIÐ
183
Ný þýðing á Passíusálimmum
Norðurljósið hefir skýrt frá því fyrir nokkrum órum, að fyrr-
verandi ritstjóri þess, Arthur heitinn Gook, vann það mikla þrek-
virki skömmu fyrir andlát sitt, að þýða alla Passíusálmana á
ensku. Fylgdi hann svo sem frekast var unnt bragarhætti sálm-
anna, svo að syngja má þá undir sömu lögum og áður.
ÞaS varð allmikill dráttur á, að hafizt væri handa um útgáfu
þýðingar hans, meðfram vegna hins skyndilega fráfalls hans.
En útgáfumálið leystist á síðastliðnu sumri á þann veg, að Hall-
grímssöfnuður í Reykjavík tekur að sér útgáfuna. Frú Kristín
Gook, ekkja Arthurs heitins, gaf honum handritið, og nú hef,ir
verið hafizt handa, svo að byrjað er að setja sálmana í prent-
smiðjunni Hólaprent í Reykjavík. Utgáfan verður injög vönduð.
Þeim, sem lesið hafa þýðinguna, finnst hún yfirleitt mjög góð
og á köflum sannkallað snilldarverk.
Lesendur Nlj., sem lesa ensku eða eiga ættingja eða vini er-
lendis, geta því senn eignazt þetta ódauðlega listaverk Hallgríms
í enskri þýðingu, sem er samboðin því, og farið að senda þeim
það, þegar það er komið út. Nú í ár er 300 ára útgáfu afmæli
Passíusálmanna. Þetta er veröug minning þess.
--------x--------
Guð sendi það, sein beðið var um
Fyrir nokkrum árum, þegar ég var nemandi í Moody Biblíu-
skólanum, átti ég dálitla peningaupphæð, sem mig langaði til að
gefa til styrktar einhverju af því, sem þar mátti styrkja.
Innilega guðrækinn, kristinn maður var þá að halda fyrirlestra
í skólanum um bæn. Eg liafði heyrt þó nokkra af fyrirlestrum
hans, hafði einu sinn.i talað við hann, en annað en hið opinbera
starf hans vissi ég ekkert um.
Eg fór að biðja þess, að Guð leiöbeindi mér, hvernig ég ætti
að verja peningunum, en ég virtist ekki fá neina ókveðna leið-
beiningu, en þessi maður kom mér í hug, er ég bað. Þetta kom
fyrir nokkrum sinnum. Loksins datt mér í hug, að þetta gæti veriö
svar við bæn minni. En hvers vegna ótti ég að gefa ókunnum
manni peninga, sem virtist ekki hafa þörf fyrir þá? Eigi að síður
íylgdi ég þessari leiðbeiningu, og mér varð rótt í huga. Ég ritaði
manninum nokkrar línur og sagði honum, að ég vissi ekki, hvers
vegna ég ætti að senda honum þetta, og ég bjóst við, að hann