Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Blaðsíða 3

Heima og* erlendis.
Einstaka menn höfðu spáð því, að Sam-
Sambands- bandið myndi varla lifa lengi eftir að hafa
fundur 1923. mist þann foringja, sem gert hafði draum
bestu samvinnumanna að veruleika með því
að sameina nálega öll kaupfélög landsins í eitt sterkt fyrir-
tæki. En sambandsfundurinn benti á alt annað. Vitundin
um það, samvinnumenn höfðu mist svo mikið, þokaði sam-
an þeim, sem eftir lifðu. þeir fundu, að nú hlaut þyngri
byrði að hvíla á hverjum þeirra, og voru fúsir til að taka
hver sinn skerf. Samkomulag var hið ákjósanlegasta á
fundinum. Aðeins ein hjáróma rödd heyrðist tala í einskon-
ar kaupmannatón um þetta tímarit. þá þótti mönnum þetta
kynlegt. Maðurinn var annar af endurskoðendum Sam-
bandsins, Guðjón Guðlaugsson. Á yngri árum var hann
framarlega í flokki samvinnumanna. Nú var honum brugð-
ið; nokkrum mánuðum síðar bauð hann sig fram til þing-
mensku á Vesturlandi fyrir kaupmenn. Eru það lakari
endalok fyrir þann mann, heldur en búast hefði mátt við
eftir framkomu hans á yngri árum. En að frátalinni þess-
ari einu hjáróma og áhrifalausu rödd, voru fundarmenn
ákaflega samhentir. Manni virtist furðulangt komið þeim
samtökum, að brúa andlega milli bygða og héraða á íslandi.
Á þessu sumri hefir Sambandinu tekist að
Hrossasalan. selja afarmikið af hrossum úr landi, ekki
einungis fyrir félagsmenn, heldur líka fyr-
ir marga aðra. Garðar Gíslason var byrjaður að kaupa
norður í Skagafirði, þegar kaupfélögin nyrðra fóru að
kaupa, en mun hafa verið alt að 100 kr. lægri með hvert
4