Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Blaðsíða 40

86 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
ingar við Norðlendinga 1910; en um það dugði ekki að
fást, og voru allir kátir og hugðu gott til ferðalagsins.
Yfir Holtavörðuheiði er ruddur vegur. Snjór var á
köflum sunnan í heiðinni, en vatn og aur í götum, og færð
heldur stirð. þokusúld byrgði fyrir alt útsýni. Sunnan í
heiðinni er stór steinn, nefndur „Hæðasteinn“. Eru þar
fjórðungamörk. Nálægt miðri heiðinni er allmyndarlegt
sæluhús, hesthús, og innar af því þiljað herbergi fyrir
menn. Eru þar kaffiáhöld, bollapör og olíuvél. En undar-
legt er, hvað vegfarendur, sem nota hús þetta og áhöld,
eru kærulausir með að varast allar skemdir, og er það lítil
prúðmenska.
Fyrsti bærinn, sem farið er fram hjá, þegar heiðinni
sleppir, er Grænumýrartunga, myndarlegt býli til að sjá.
Að Melum í Hrútafirði var kominn á móti okkur norð-
lenskur fylgdarmaður, að tilhlutun Ræktunarfélags Norð-
urlands. Var það Jónatan Líndal á Holtastöðum í Langa-
dal. Urðum við honum fegnir, því fremur, sem maðurinn
var hvatlegur og fljótur að kynnast, og reyndist líka ör-
uggur og góður fylgdarmaður.
Á Melum býr Jósep Jónsson, myndarbóndi, nokkuð við
aldur. Bauð hann okkur til stofu og veitti góðan beina. Mel-
ar sýnast heldur hrjóstug jörð. Túnið stendur á mel og
var harðbalalegt og snögt. Húsakynni eru gömul, með járn-
þökum.
Um kvöldið fóru sumir okkar að Stað til gistingar.
par bjó þá síra Eiríkur Gíslason prófastur; fengum við þar
líka alúðlegar viðtökur. þeir, sem gistu á Melum, töpuðu
þrem hestum um nóttina. Olli það allmikilli töf, og urðum
við að halda áfram án þeirra næsta dag, þó bagalegt væri.
þann 29. var norðanstormur. Strandafjöllin sáust
óglögt fyrir þokunni. Bygð er nokkur út með firðin'um. Við
komum að Gilsstöðum. par býr Magnús Jörgensson. Fað-
ir hans, Jörgen Jörgensson, bygði þar nýbýli fyrir 20 ár-
um. Magnús bygði steinhús 1916, 10X12 álna, með kjall-
ara. Öll var umgengni í besta lagi og enginn nýbýlabragur
á. Tún hefir hann ræktað, sem gefur af sér 50 hesta. Hann