Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Blaðsíða 34
80 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
Mosfelli. Prestshj ónin tóku okkur vel, og viðstaða því
lengri en vera mátti. þaðan fengum við leiðsögn yfir Svína-
skarð, en þar eru óljósir troðningar og ekki fjölfarin leið,
enda illfært þá fyrir snjó og aur. Skarðið er heldur leiðin-
legt yfirferðar, nokkuð bratt og langt upp að sunnan, en
snarbratt að norðan; víða urðum við að fara á snjóbrúm
yfir giljasprænur, og lá við kafhlaupi.
Fyrsti bærinn, sem við komum að í Kjósinni, var
Möðruvellir; þar urðum við að fá okkur fylgdarmann yfir
Laxá, sem var í vexti, og vandfundið vað á henni. Varð
ivokkur töf við þetta, því karlmenn voru að verki alllangt
frá bænum og varð að senda eftir manni til að flytj a okkur.
Við gistum á Reynivöllum og Valdastöðum, en kom-
um þar ekki fyr en eftir miðnætti. Bæir þessii eru við
Laxá. f henni er laxveiði mikil og silungs, en leigð útlend-
ingum. Undirlendi er nokkurt meðfram ánni, og flæðir hún
yfir það á vetrum, og verður af ágætt flæðiengi, enda eru
þar góðar heyskaparjarðir.
Landslagi er þannig háttað í Kjósinni, að þar skiftast
á þröngir dalir og fjöll, sum svo há, að ekki sér sól lengi
vetrar á nokkrum bæjum. í fjöllunum er allmikill vallend-
isgróður og talið kjarngott fyrir sauðfé.
þann 25. var þykt loft, en þui't veður framan af deg-
inum. Við lögðum af stað kl. 10 f. m. Steini bóndi á Valda-
stöðum fylgdi okkur yfir Reynivallaháls, sem er brattur
og illur yfirferðar. Uppi á hálsinum eru vörður tvær, sem
heita Karl og Kerling. Sögn er um, að einhverntíma hafi
gengið skæð sótt í Brynjudal, svo að fátt manna lifði eft-
ir annað en karl einn. Kerling úr Laxárdal kom daglega til
móts við hann á hálsinum; en til þess að hún bæri ekki veik-
ina heim, hlóðu þau vörður þessar, með nokkurra faðma
millibili, og kölluðust síðan á, hvort frá sinni vörðu.
Austan við Reynivallaháls er Brynjudalurinn. Heldur
sýndist okkur hann harðindalegur, enda var mikill snjór
í fjöllunum í kring; eftir honum rennur Fossá út í Hval-
fjörð. þegar yfir ána kemur, sést yfir Hvalfjörð; er hann
eflaust einn fegursti fjörður landsins. þar er Geirs- eða