Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Blaðsíða 38
84 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
bygt 1910 fyrir um 50 nemendur. Leikfimishús og skóla-
garður, ca. 14 dagsl., bygt 1911. Auk þessa nokkrar smærri
umbætur og viðbætur á peningshúsum.
Frá Hvanneyri fórum við þann 26. að Norðtungu.
Fylgdi Halldór skólastjóri okkur upp yfir Grímsá. Við
lögðum lykkju á leið okkar að Sturlu-Reykjum og sumir
lengra upp í Reykholtsdalinn, að Skáney, Reykholti og
Breiðabólstað, svo að við gætum þó sagt, að við hefðum
komið í Reykholtsdalinn. Er hann búsældarlegur, eins og
víðar í Borgarfirði.
Á Sturlu-Reykjum er hver, nokkra faðma frá bæn-
um, sem notaður er til hitunar og suðu. Er steinsteypt
pípa lögð úr honum inn í bæ og frá henni leiðsla um allan
bæinn til upphitunar, en aðalpípan liggur inn í steinsteypt-
an kassa með 4 suðuhólfum; þar er alt soðið, og þarf ekki
að kveikja upp eld til annars en brenna kaffi og baka
pönnukökur. þetta telja búendur svo mikla jarðabót, að
ekki verði til peninga metið.
Yfir Hvítá fórum við á brúnni; er það gömul trébrú
og svo fúin, að hætta virtist að fara hana. Nú var verið að
flytja efni þar að og á að rífa þessa, en járnbrú að koma
í staðinn. Var svo haldið að Norðtungu. þegar þangað kom
var Runólfur bóndi ekki heima og ekki búist við okkur.
Stóð svo á því, að frá Hvanneyri áttum við að fara yfir
Hvítá á ferju hjá Hvítárvöllum að Lundum í Mýrasýslu,
en við kusum heldur að losa hesta okkar við sundið og
njóta sem best útsýnis af þjóðveginum upp Borgarfjörðinn.
þótt bóndi væri ekki heima í Norðtungu, fengum við
afbragðs viðtökur og mátti á öllu sjá, að húsfreyjan kunni
að taka á móti gestum. Eru húsakynni þar góð og hagan-
lega fyrir komið, og prýðileg umgengni inni sem úti.
þann 27. var sama blíðviðrið. þeir sem gistu í Norð-
tungu, þurftu engar áhyggjur að hafa, því að Böðvar og
Bjarni á Skáney voru suður í Reykholtsdal. þegar leið að
hádegi, þóttust þeir, sem voru í Norðtungu, ekki geta beð-
ið lengur, og lögðu af stað; var þá farið hjá Norðtungu-
skógi og þverárhlíðarrétt, sem var bygð 1912, út stein-