Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Síða 59

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 105
f Kaupangi var verið að byggj a stórt og vandað stein-
hús, og sagði Bergsteinn, að það mundi kosta um 40 þús.
krónur. Bergsteinn fylgdi okkur austur í Fnjóskadal. Okk-
ur var sagt, að af Vaðlaheiði væri fegurst útsýni yfir Ak-
ureyrarbæ og Eyjafjörð, en þess fengum við ekki að njóta,
þokan grúfði yfir öllu þennan dag, sem þó var bagalegt, því
einkennilegt og fagurt mun landið vera í Fnjóskadal og
Ljósavatnsskarði. Yfir Fnjóská fórum við á brú, sem talin
er lengsta og fallegasta steinbrú á landinu.
Fnjóskadalsskógur er víst mjög fallegur, og hefir hann
verið grisjaður í seinni tíð. paðan héldum við að Ljósa-
vatni og gistum þar allir. Á Ljósavatni býr Karl Sigurjóns-
son, bróðir Guðmundar glímukennara í Reykjavík. Við
fengum þar góðar viðtökur.
Daginn eftir, þann 11., var veður bjartara, en þó
byrgði þokan alla fjallasýn framan af, en eftir hádegi birti
til og gerði sólskin. Varla vorum við komnir á fætur, þegar
ýmsir bændur úr Köldukinn voni komnir til þess að heilsa
okkur og fylgja að Goðafossi. M. a. voru þeir Sigurður
fyrv. ráðherra á Ystafelli, synir hans tveir, Jón og Mar-
teinn, Sigurður hreppstjóri á Halldórsstöðum o. fl.
þó Goðafoss sé snotur, jafnast hann ekki á við Gull-
foss, en börn eru þeir báðir hjá Dettifossi.
Hjá Goðafossi var hvílt. Jón Sigurðsson á Ystafelli
hélt ræðu. Mintist hann á fegurð fossanna, aflið, sem í
þeim byggi, og nytsemi þess, þegar mennirnir tækju þá í
sína þjónustu. Sagðist honum vel. Sigurður fyi-v. ráðherra
hélt einnig ræðu. Sagði hann, að bændurnir þyrftu að vita,
hvað þeir vildu, setja sér takmark og keppa að því. Sam-
einaðir gætu þeir eitthvað, dreifðir ekkert. Fleiri tóku til
máls, en síðast voru sungin nokkur ættjarðarkvæði. Síðan
var haldið yfir Skjálfandafljót á brúnni, sem er gömul og
lasburða. Kinnarbændur fylgdu okkur upp á Fljótsheiði.
pai- sátu fyrir okkur Reykdælir, með Stefán Jónsson á
Öndólfsstöðum í broddi fylkingar, en hann átti að verða
íylgdarmaður okkar yfir pingeyj arsýslur. Stefán hafði orð
fyrir þeim og bauð okkur velkomna, og sagði þá Reykdæli