Andvari - 01.01.1976, Side 35

andvari
SIGURÐUR NORDAL
33
Framtíðin ein getur séð, hvernig úr þessu rætist. Framtíðin ein
getur með fullu réttlæti skorið úr ágreiningi okkar E. FI. Kv. Hún mun
þurrka út það, sem ég kann að hafa ofsagt. En einkum mun hún hæta úr
Jpví, sem ég hef orðið að láta vansagt. Engar skýringar né röksemdir,
ekkert nema eðlissmekkur hvers einstaklings nær fullum tökum á þeim
einkennum manna og mannaverka, sem bezt skýra frá þeirra innsta eðli,
af þ ví að ómögulegt er að falsa þau. Knútur Hamsun segir á einum stað
í Mysterier: „Ég met ekki mann eftir þeirri hreyfingu, sem af honum
stendur, ég met hann eftir sjálfum mér, eftir bragðinu, sem ég fæ af
honum í munninn." Margt getur truflað þetta mat hjá samtímamönnum.
En framtíðin lætur aldrei blekkjast í jpví efni. Hún finnur á bragðinu
einu, hvað ritað er af heilum huga. Og einlægnin er ]pað auðkenni, sem
eitt er sameiginlegt öllum þeim verkum, eftir burgeisa jafnt og bersynduga,
sem langs lífs hefur orðið auðið í bókmenntum heimsins."
1 ritgerð sinni um Samhengið í íslenzkum bókmenntum, er áður get-
ur, segir Sigurður svo á einum stað: „Erlend áhrif streyma nú yfir land
vort við auknar samgöngur, margt af þeim horfir til framfara, ef ekki skortir
heilbrigðan mælikvarða til þess að meta þau og velja úr þeim. En tunga vor
er ekki við þessum nýjungum búin. Flún getur nefnt allar þær, sem nöfn
eiga skilið, en hún þarf tíma til þess, og á meðan ryðjast erlendu orðin
inn óboðin og flekka hana. Ný yrkisefni koma með nýjum sjónhring, og
skáldum vorurn kann að þykja erfitt að fella þau í skorður hinnar fornu
ijóðlistar. Það má húast við, að gjörðar verði tilraunir til þess að kasta burt
stuðlasetningu íslenzkra braga. En einmitt þetta tvennt: hreinleikur tung-
unnar og stuðlar ljóðanna — hafa verið merki, sem jafnan sýndu, hvort
nienning og menntir þjóðarinnar voru hnígandi eða hækkandi.“
Verkfræðingafélag íslands kom 1919 á fót þriggja manna nefnd,
tve§§ja málfróðra manna og eins verkfræðings, til að annast nýyrðasöfnun,
°§ skyldi nefndin fá sér síðan til aðstoðar sérfróða menn úr hverri þeirri
grein, er hún starfaði að í það og það skiptið. Stjórn félagsins lagði til, að
þeir prófessorarnir Guðmundur Finnbogason og Sigurður Nordal tækju
sæti í nefndinni, en af hálfu verkfræðinga Geir G. Zoega vegamálastjóri.
í grein, er Halldór Halldórsson ritaði í Skírni 1954 um Orðanefnd Verk-
bæðingafélagsins, eins og brátt var tekið að kalla hana, kemur fram, að
3