Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1976, Síða 117

Andvari - 01.01.1976, Síða 117
ANDVARI ENN UM VÍGIÐ VÉSTEINS 115 því, að þeir sverjist í fóstbræðralag. Þeim sýndist það ráðlegt. Búast nú til eiðtök- unnar Súrssynir, Þorgrímur og Vésteinn. En þegar henni er svo langt komið, að þeir skulu staðfesta fóstbræðralagið með hand- taki, þá hnykkir Þorgrímur að sér hend- inni og segir: „Ærinn vanda hefi ég, þótt ég gera þetta við þá báða, Þorkel og Gísla, mága mína, en mig skyldir ekki til við Véstein." „Svo munum vér þá fleiri gera,“ segir Gísli og hnykkir og sinni hendi. Þannig fór eiðtakan og fóstbræðra- lagið út um þúfur. Hvort eitthvað bjó þar á bak við frá Þorgríms hendi, greinir ekki sagan, sem segir aðeins: Þykir mönnum um þetta mikils vert. Nú líða tímar frarn, og búa þeir búum sínum í Haukadal. Þorkell var ofláti mik- ill og vann ekki fyrir búi þeirra bræðra, en Gísli vann nótt með degi. Það var einn dag, að Gísli lét alla menn vinna hey- verk nema Þorkel. Hann var einn heima karla á bænum og hafði lagzt niður í eld- húsi eftir dögurð sinn. Utan og sunnan undir eldhúsinu stóð dyngja þeirra Auðar og Ásgerðar, og sátu þær þar og saum- uðu. Þorkell vaknar og heyrir mannamál í dyngjunni og leggst á hleri. Ásgerður kona hans tekur til máls: „Veittu mér það, að þú sker mér skyrtu, Auður, Þor- katli bónda mínurn." „Það kann ég eigi betur en þú,“ sagði Auður, „og myndir þú eigi mig til biðja, ef þú skyldir skera Vésteini bróður mínum skyrtuna." „Eitt er það sér,“ segir Ásgerður, „og svo mun mér þykja nokkura stund." „Löngu vissa ég það,“ segir Auður, „hvað við sig var, og ræðum ekki um fleira.“ „Það þykir mér eigi brigzl,“ sagði As- gerður, „þótt mér þyki Vésteinn góður. Hitt var mér sagt, að þið Þorgrímur hitt- izt mjög oft, áður en þú værir Gísla gef- in.“ „Því fylgdu engir mannlestir," segir Auður, „því að ég tók engan mann undir Gísla, að því fylgdi neinn mannlöstur, og munum við nú hætta þessi ræðu.“ En Þorkell heyrir hvert orð, það er þær mæltu, og tekur nú til orða, er þær hættu: „Heyr undur mikið. Heyr örlygi. Heyr mál mikið. Heyr manns bana, eins eða fleiri," og gengur inn eftir það. Þarna kveður hann upp dauðadóm yfir Vésteini, og aftur eru það kvennamál, sem valda. 'Nú er þar til að taka, er Gísli kemur heim af verkinu. Þorkell er hljóður, það er í honum hundur. Gísli spyr, hvort honum sé þungt. „Engar eru sóttir á mér,“ segir Þorkell, „en sóttum verra er þó.“ Gísli gengur á hann. Þorkell svarar: „Muntu þessa vís verða, þó að síðar sé.“ Auður sagði Gísla, hvað til hafði borið, og þá vissi hann, hver eftirleikurinn mundi verða. Nú líður sumarið og veturinn að far- dögum. Þá biður Þorkell féskiptis með þeirn, því að hann vilji ráðast til búlags með Þorgrími mági þeirra. Þetta fellur Gísla illa, en ekki tjáir um að tala. Skipti fara fram, og hlaut Gísli land og býr áfram á Hóli, en Þorkell að Sæbóli. Að veturnóttum heldur Gísli að venju veizlu mikla, og á Sæbóli var þá og boð inni. Þá vildi svo til, að Vésteinn kemur heim úr utanför. Honum er ókunnugt um, hvað gerzt hafði í Haukadal, fréttir um mann- fagnaðinn þar og flýtir för sinni þangað. Hann kemur með gersemar, sem hann ætlar að færa þeim Gísla og Þorkatli.' Vill Gísli þiggja, en Þorkell vill ekki. „Eigi eru launin sýnni en svo,“ segir hann. Það bar til, líklega hina þriðju nótt
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.