Andvari - 01.01.1907, Blaðsíða 10
4
Páll Jakob Briem.
árið 1885. í rilgjörð þessari er skýrt frá handritum
af Grágás og útgáfum Vilhj. Finsen, og er hún vel
rituð og i'róðleg. En þetta ónæði, og svo hitt, að
litla atvinnu var að fá, síst til frambúðar, varð til
þess, að Páll fór heim um vorið 1885, og varð skrif-
stofustjóri á alþingi þá um sumarið.
A þessu þingi var honum eptir umsókn hans
veittur 2000 króna styrkur til að stunda íslenzk lög
að fornu og nýju. Styrkurinn mætti mikilli mót-
spyrnu á þinginu, og marðist aðeins í gegn; þingmenn
voru þá ekki orðnir eins örir á fje til vísindalegra
og verklegra fyrirtækja eins og síðar varð. Næsla
vetur sat Páll í Reykjavík og gaf sig eingöngu við
rannsókn á fornlögum vorum. En um vorið 1886 fór
hann til Hafnar, þá nýkvæntur (13. mars) Kristínu
Guðinundsdóttur bónda á Auðnum á Vatnsleysuströnd,
til þess að lialda í Höfn áfram fornlaganámi sínu.
Eptir x/2 íu's dvöl þar sótti hann til mikillar furðu
fyrir marga um Dalasýslu, og fjekk veitingu fyrir henni
5. nóvbr s. á. Þótti mörgum sem endasleppt yrði um
laganám lians, og urðu blaðagreinar út úr því. Páll
fór þegar heim lil embættis síns, en ekki varð sýslu-
mennska hans langæ í það sinn, því hann afsalaði
sjer embætti 25. maí 1887, og var þá jafnframt skip-
aður málaflutningsmaður við yfirrjettinn. Virðist svo
sem ráð hans hafi þau árin verið nokkuð á reiki.
En þá sama vor var liann kosinn alþingismaður fyrir
Snæfellsnessýslu í stað Sigurðar sýslumanns Jónsson-
ar, er lagt hafði niður þingmennsku, og upp frá því
gal' hann sig allan við störfum í þarfir þjóðarinnar,
eins og nú skal stuttlega gjörð grein fyrir.
Þegar Páll Briem kom á þing 1887 var stjórnar-
skrármálið hið þýðingarmesta mál á dagskrá þjóðar-
innar. Frumvarp Ben. Sveinssonar, landstjórafrum-
varpið, liafði þá verið samþykkt á 2 undanfar-
-andi þingum 1885 og 1886, en enga áheyrn fengið