Andvari - 01.01.1907, Blaðsíða 28

22
Páll Jakob Briem.
un til þess að komast að lagaskóla lijer á landi, og
fylgdi því máli með áhuga. Árið 1893 var lagaskóla-
málið komið vel á veg og allt útlit fyrir, að það
liefðist þá í gegn á þingi; P. Br. var þá um þingið
alllengi staddur í Reykjavík, og beið með óþreyju
eptir úrslitunum, en þau urðu hin sömu og opt áð-
ur, að allt lenti í handaskolum vegna einþykkni og
einræni nokkurra þingmanna. Loks voru lög um
lagaskóla samþykkt nolckru fyrir lát Páls, og var það
opinbert leyndarmál, að nýja stjórnin ætlaði honum
forstöðu skólans, og hugði hann gotl til, þó hann
væri þá reyndar orðinn of gamall. Pað var vafalaust
mikið Ijón, að hann komst ekki að lagaskóla á unga
aldri, sennilega liel'ði hann að vísu þá ekki unnið
margt af því, sem hann gjörði, en hinsvegar mundi
hann hafa stuðlað til að beina allri löggjöf eptir þörf-
um þjóðarinnar, og byggt hana upp á þjóðlegum
grundvelli, þvi að Vilhjálmi Finsen látnum var hann
af íslenzkum mönnum langbezt að sjer í fornlögum
vorum og rjettarsögu.
Páll Briem var að eðli mjög geðríkur og átti því
opt erfitt með að hala stjórn á sjálfum sjer, kom
það því fyrir, að hann var heldur íljótur á sjer,
og tók liann sjer það nærri eptirá því, vísvitandi
vildi hann engum manni rangl gjöra; haun álti því
opt bágt með að þola mótgjörðir eða hlusta á mót-
mæli, einkum ef mótstöðumenn áttu í hlut. Þenn-
an skaplöst sinn þekkti hann mjög vel, og reyndi
eptir mætti að bæla hann niður, og tókst það opl
furðanlega vel. Hann var sáttfús maður, en þó átti
hann bágt með að fyrirgefa mólstöðumönnum sínum
frá miðlunarárunum, af því að hann áleit, að þeir
liefðu beitt við sig ódrengilegri bardagaaðferð.
Hann var á síðari árum sínum mjög trúrækinn
maður, rækti að jafnaði helgar tíðir og lialði lestra
í heimahúsum. Hann var tryggur vinur vina sinna,