Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Qupperneq 88

(Ílapur s. ThoRgéirsSón í
og ljúft aS tala urn ísland, og er síungur í anda. Hann er
einn hinna merkari frumbyggja hér, sem beitt hafa frum-
byggjabátnum smáa meS lagi og þrautseigju gegn öldurn
erviSleikanna.
HALLUR HALLSSON frá SleSbrjót í NorSur-Múla-
sýslu, bóndi viö Moose Horn Bay. Faöir Halls var Hallur
SigurSsson bóndi aS Sleöbrjót, var hann bróSir Einars
föSur Halls á Rangá í Hróarstungu og Björns á KetilsstöS-
um í JökulsárhlíS, fööur Stefáns sýslumanns á ísafiröi. En
móSir Halls, kona Halls á SleSbrjót, var GuSný dóttir séra
Sigfúsar GuSmundssonar á Ási í Fellahreppi í NorSur-Múla-
sýslu. BróSir Halls var Eiríkur bóndi á Sleöbrjót og Sig-
fús bóndi á SleSbrjót faSir Önnu tengdamóSur Dr. Ólafs
Stephensen í Winnipeg. Kona Halls er Sigurveig Jóns-
dóttir Sigurössonar bónda frá FinnsstöSum í Eiöaþinghá í
SuSur-Múlasýslu. — Hallur fluttist vestur um haf 1889.
Var fyrst eitthvaS í ÁlftavatnsbygS og flutti siöan norSur í
Narrows-bygö, nam þar land og hefir búiS þar síöan og
farnast vel.
Hallur bjó lengst um á Sleöbrjót, síöast í Grófarseli,
sem er kot undan SleSbrjót. Hallur er tvígiftur, var fyrri
kona hans Sigurbjörg SigurSardóttir; móSir hennar var
Guöbjörg systir Guönýjar móöur Halls; lifir einn sonur
þeirra, Sigfús, heima á íslandi (1 FljótsdalJ. Hallur var
fátækur mjög á fyrri búskaparárum sínum og varö aS leita
sveitarstyrks. Ekki er þess getiS honum til vansa, því þeg-
ar er hann hafSi efni til, galt hann þá skuld aftur einn af
fáum.
Hallur var nágranni minn í æsku og tíöur gestur á
heimili fööur míns. Er hann einn af þeim mönnum, er eg
minnist bezt frá þeim dögum. HvaS ervitt sem hann átti,
var liann síglaöur og þaö kom æfinlega sólskin og hlátur í
bæinn meS honum. Hann lék viö okkur börnin, kom drengj-
unum til aö glíma, því hann var afbragös glímumaSur, harS-
snúinn, tálknmjúkur og kunni vel öll glímubrögS. — Nú er
hann um eöa yfir áttrætt og ber ellina vel. Eg hygg hann
muni ganga til síSustu glimunnar meS bros á vör, því alt af