Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Qupperneq 105

ALmanak Í9l4.
95
þess getiS, a?> sá er þetta ritar, hefir heyrt aS Styrbjörn
heföi átt fjögra potta kút fullan af brennivíni í skemmu sinni
og hefðu þeir sezt aö honum sýslumaöur og hann er rinim-
unni var lokið, og tæmt kútinn.ý — “Fööurmóðir mín var
Soffía Sigurðardóttir frá Skógum í Axarfirði; var hún
föðursystir Sigurðar prófasts Gunnarssonar á Hallormsstað,
og er sá ættbálkur talinn frá Jóni bónda á Mýlaugsstöðum í
Reykjadal í Þingeyjarsýslu; var Jón faðir séra Ingjalds i
Múla og séra Þórarins, er lengi var prestur í Skagafirði og
var ættfaðir “Bólstaðarhlíðarsystra”. Ein dóttir Jóns á Mý-
laugsstöðum var móðir Þórðar sýslumanns í Sandhólúm á
Tjörnesi í Þingeyjarsýslu. — Eg giftist árið 1898 Maríu
Björnsdóttur Þorleifssonar kaupmanns á Bíldudal í Arnar-
firði. Móðir Björns var Ingibjörg systir Gróu konu Ólafs
bónda á Sveinsstööum, bróður séra Halldórs á Hofi í Vopna-
firði. En móðir konu minnar var Anna Bergsteinsdóttir,
rettuð úr Keflavík í Gullbringusýslu. Kona mín hefir reynst
mér bæði ágætis og myndarkona. Við eigum mörg börn og
efnileg, komum fátæk í þessa bygð og nam eg þá land i
Hjartareyju ('Red Deer Island) norðan við Narrows og hef-
ir mér liðið þar fremur vel; eg á nú 300 fjár og 30 nautgripi.
—Fyrstu 3 árin eftir að eg kom hingað dvaldi eg i bænutn
Gladstorie í Manitoba, og vann þar ýmsa “akkorðs”-vinnu.
Átti eg þar oft kapp að etja við ýmsa bæjarbúa og bar sjald-
an lægri hlut. Eg fór víst stundum “í kringum” bæjarlögin
og lenti oft í kasti við lögregluþjóna; beitti eg þá stundum
víkings aðferð Styrbjarnar forföður mins; en oftagt voru
lögregluþjónar mér góðir. Eg flutti í þessa bygð 1906.—
Eg hefi skrifað þér þetta svona hreinskilnislega til að sýna,
hvernig ættareinkennin haldast í beirian karlegg öld eftir öld.
Við höfum ágæta heilsu og þrek, svo eg ætla ekki sé nrikil
afturför í ættinni. Víkingslund mín fellur ekki sem bezt
saman við aldarhátt nútímans. Eg hefi látið sonu nrina
beita Björn og Kára. Mér hefði verið það skapfelt að fara
heim til íslandg og endurreisa óðal Styrbjarnar forföður
niins, en til þess skortir mig fé og frama.”
Eg hefi litlu að bæta við umsögn Sigurðar. Hann er
greindur og ramíslenzkur og les um ísland alt er hann nær í,