Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Blaðsíða 120
ÓLAFUR s. thörgeirssön:
110
íiröi skoraSi þá á sýslubúa aö bæta Jóni málskostnaSinn,
því hann hefSi flutt rétt mál, þó alþýóa heföi brugöist
honurn i vitnisburðum í málsvörninni. Uröu þaö eitthvað á
þriöja hundrað kr., er saman kornu til að bæta Jóni Skað-
ann. — En afleiðingin af þessu máli varð sú, að Guttormur
fór frá skólanum og skólinn fékk meira álit eftir það fyrir
reglusama bústjórn. — Siguröur bóndi og læknir á Breiöa-
vaði hitti Jón að máli, þegar dómur var fallinn, og mælti
viö hann: “Nú hefir réttvísin dæmt þig, en nú á alþýða eftir
að kveða upp sinn dóm. Þú verður kosinn þingmaður aö
ári.” — Þessi spá Sigurðar rættist, því þetta ár lagði Einar
Thorlacius niður þingmennsku þar eð stjórnin bannaði
sýslumönnum þingsetu nema þeir settu löglærðan mann til
að reka embættsstörf þeirra, nieðan þeir sætu á þingi.
Aukakosning fór því fram vorið 1889 í Norður-Múlasýslu.
Bauð Jón sig þá aftur fram til þingfarar, en móti honum
Sigurður prófastur Gunnarsson á Valþjófsstað. Við fyrri
kosninguna höfðu allir embættismenn sýslunnaí' fylkt sér á
á móti Jóni, að undanteknum séra Sveini Skúlasyni á
Kirkjubæ og Einari lækni Guðjohnsen á Vopnafirði. Og
nú var þeim enn meira kappsmál að fella Jón, enda var séra
Sigurður hið vænlegasta þingmannsefni og vinsæll. " Én svo
lauk kosningunni, að Jón var kosinn með 16 atkvæðum yfir.
Eftir það náði Jón kosningu nær mótstöðulaust til 1899. Þá
hljóp á snurða milli hans og kjósenda, er rnálið um leysing
vistarbandsins kom til umræðu. Jón fylgdi fast leysing
vistarbandsins. En bændur í Múlasýslum og hinir þing-
menn Áustfirðinga voru allir á móti því máli, nema séra
Lárus Halldórsson. Var fundur haldinn af 200 kjósenduin
á Þórsnesi, úr báðum sýslunum fyrir kjörfund 1893, og var
þar rætt um málið af kappi. Voru að eins 6 atkvæði með
málinu; skoruðu þá margir vinir Jóns á hann að breyta
stefnu í því máli, svo þeir gætu veitt honum fylgi, og bar
einn þeirra fram tillögu um það á fundinum. Þeirri tillögu
svaraði Jón þannig: “Eg býð rnig fram til þingmensku,
eins og hefi lýst yfir, og eg fylgi málinu um leysing vistar-
bandsins eins og eg bezt get. Það eru 3 mánuðir til kjör-
fundar, og nægur tími fyrir þá, er ekki vilja veita mér lið,
að vera sér úti um annað þingmannsefni. Skoðun minni