Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Blaðsíða 189
ALMANAK 1914.
179
aS eg ætla aS fá aS hvíla mig hjá ykkur fram eftir
deginum, þangað til kólnar i veSrinu11.
„Ágætt, ef til vill verSur þú þá gegnvotur á leiS-
inni heim“, sagði Ledward hlæjandi.
Edith kom og kallaSi á þá til miSdagsverSar.
Læknirinn sat þar fram eftir deginum og rifjaSi upp
gamlar minningar, svo aS þau gleymdu daglegu á-
hyggjunum'
,,ÞaS er einkennilegur staður, þetta — og þiS er-
uS þaS líka“, sagSi læknirinn um kveldiS um leiS og
hann steig upp í kerruna, ,,en eitt er víst, aS maSur
hefir gott af aS koma hérna. Eg er ekki sá eini, sem
kem hérna til að fá næringu fyrir líkama og sál. Stand-
iS stöSug ; þiS eruS að vinna aS hinu mikla verki,
verkinu Hans“.
Læknirinn benti til himins og ók af staS, hrærð-
ur í huga. Ledward og kona hans litu brosandi hvort
til annars. Hún greip í hönd hans og hallaói sér upp
aS öxlinni á honum.
,,George“, sagSi hún lágt.
,,Já, hvaS er þaS, góSa?“
,,Eg talaSi viS læknirinn áSan og hann sagSi aS
þaS'væri á leiSinni11.
„Regnið, já auSvitaS er þaS á leiSinni“.
,,Nei, annaS sem er miklu dýrmætara. HeyrSu!‘‘
Hún tók um höfuðið á honum og hvíslaði ein-
hverju aS honum, sem kom honum, barnlausum
manninum, til aS hrökkva viS.
„Nei, er þaS mögulegt?“ sagSi hann meS ákefS.
„Já, og þaS fæSist í janúarmánuSi“.
„Heima, Edith, á fornu slóSunum. Eg fer þang-
að meS þér“, sagSi hann og tók utan um hana. Þau
fundu aS eins sín eigin hjartaslög og þeim virtist þau
hafa nálgast guð og hvort annaS.
„ViS höfum enga peninga nema uppskeran
hepnist11.