Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Blaðsíða 172

162
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
legasta og sannarlegt höfSingjasetur, enda varS Jósef
auSugur maSur. Tveim árum eftir aS hann kom
vestur kvæntist Jósef í annaS sinn og gekk aS eiga
Helgu Jónsdóttur, ÞorvarSssonar úr Papey og Rósu
konu hans, ágæta konu og mikilhæfa. Þau hjón
eignuSust f jögur börn ; dóu tvö þeirra í æsku, en tvö
eru á lífi, tvíburar, Victor og Elvíra ; eru þau nú full-
tíSa, mentuS og mannvænleg, og hajda þau búinu á-
fram á Framnesi ásamt móSur sinni.
Auk búskaparins var Jósef mörg ár riSinn viS
verzlunarstörf. Ásamt nokkurum öSrum íslendingum
gekst hann fyrir því áriS 1886 aó stofna hlutafélag, er
nefnt var „Verzlunarfélag Isléndinga11, og var hann
formaSur félagsins. FélagiS rak verzlun í Minneota
í tíu ár, og var hún um þaS leyti stærsta verzlunin í
bænum og því nágrenni. AriS 1896 hætti félagiS og
keypti þá Jósef Jósefsson ásamt öSrum manni verzl-
unarhúsin. ÁriS 1906 reisti Jósef sér dýrt og mikió
íbúSarhús í Minneota og bjuggu þau hjón þar hin síS-
ustu ár. SumariS 1907 ferSaðist Jósef til íslands og
Danmerkur, og þóttt honum einkum skemtilegt aS
lcoma á sínar fornu stöSvar í Kaupmannahöfn. Eftir
heimkomu úr ferð þeirri lagSi Jósef niSur störf sín og
sat í ró og næSi á hinu fagra heimili sínu viS lestur og
skriftir. Hann var ern og fullur lífsfjöri fram á síS-
asta missiri æfi sinnar, þótt kominn væri hann hátt á
áttræSisaldur.
Jósef Jósefsson var mörgum þeim gáfum gæddur,
er höfSingja mega prýSa. Hann var skarpskygn
maSur og óvenjulega frumlegur í hugsunum. Stór-
lyndur var hann og óvæginn ef því var að skifta, en
dreugur var hann svo góður, aS hann engum rnanni
vildi misbjóSa. Vinum sínum var hann ástríkiS
sjálft og manna trygglyndastur. Honum var jafnan
yndi aS sitja hjá kunningjum sínum og ræða alvarleg
mál. Stjórnmál, bæSi íslenzk og amerísk, lét hann