Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Blaðsíða 122
112
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
ast Jóns og hjálpar hans meS innilegu þakklæti. Almennr-
ar virSingar og vinsælda hefir Jón notiö bæði í héraöi og
utanhéraös.
Síöan Jón kom hér vestur, hefir hann lítinn þátt tekið í
almennum málum. Skrifaö ýmislegt í blöð og samiö land-
námsþáttu íslendinga austan Manitobavatns. Hann hefir
verið i stjórn Lestrarfélagsins í Sigluness- og Narrows-
bygö, og í skólanefnd Sigluness skólahéraös í 2 ár; hann er
féhiröir og skrifari skóla héraösins.
Þaö má heita Jóni líöi vel. Er samt fremur heilsutæpur
og ekki vinnufær. En hann getur lifað áhyggjulitlu lífi í
skjóli barna sinna. Um heimþrá talar hann. aldrei, en oft
mun hugur hans vera heima á íslandi. Og þaö grunar mig
sé honum mest til áhyggju, aö geta ekki bætt úr sínu fyrra
fjárþroti á íslandi.
Hjónabandiö og Jieimilislífiö hefir ætíö veriö hiö ástúö-
legasta. “Eining andans meö bandi friðarins” rikir þar, enda
á Jón orðlagða ágætis koriu.
Heim aö sækja er Jón manna skemtilegastur; gestris-
inn, glaðvær og margfróöur; hefir hann oft á reiðum hönd-
um erindi úr kvæðum okkar beztu skálda, til aö krydda meö
samtalið.
(Höfundur framanritaöra landnámsþátta, Jón Jónsson frá Sleö-
brjót, vildi eigi rita um sjálfan sig. Varð það því aö ráði að þátt-
inn um hann hefir skrifað Jóhann Pálsson, málari við Clarkleigh-
pósthús. Jóhann er Austfirðingur eins og Jón og þó hann hafi
dvalið hér vestra um mörg ár, hefir hann fylgst vel með því
sem gjörst hefir á ættstöðvum lians; auk þess er liann búsettur
meðal manna, sem bæði voru sveitungar og sumir heimamenn
Jóns, og má því ætla að frásögn hans, sé eins rétt og kostur er á
Útgef.)
\
UM FÉEAGSMÁE
Af þeim er ekki löng saga né margbrotin, því viö þau
hefir ekki alment verið rnikil rækt lögö. Fyrsta sporiö til
almenns félagsskapar mun hafa veriö aö bvggja samkoinu-
hús viö Narrows. Var til þess stofnað hlutafélag og átti
upphæöin aö vera 1,000 doll. Hve mikið hefir safnast^ veit