Jörð - 01.06.1942, Qupperneq 58

ars niá vcl vera, að húsin reynist vel, en eins hentug og söinu hús
i heitara loftslagi geta þau varla verið.
Þá kem eg nú loks að ástæðunni fyrir slitur-gerfi tímaritanna.
Þessi ástæða liggur í augum uppi, ef maður tekur sér í hönd amer-
iskt tímarit í stóru broti, eins og t. d. viku-ritin Saturday Even-
ing Post, Colliers, Denominator, svo að fáein sé nefnd af handa
hófi. Þessi tímarit lifa mjög á auglýsingum, enda eru þau h'álffull
af þeim. Annars flytja þau sögur, greinar og myndir. Til þess að
jafna þessu efni niður og tryggja auglýsendum það, að auglýsing-
arnar séu lesnar, þá liafa þessi tímarit tekið upp þann sið, að byrja
sögur sínar og greinar á heilum síðum, halda kannske út hlaðið.
en slíta síðan endann aftan af og dreifa þvi efni smámsaman á
milli auglýsinganna. Þessi tímarit hlýða tilgangi sínum með þess-
ari aðferð, svo hún er fullkomlega réttmæt. Vera má, að stóru
tímaritin hafi tekið upp aðferð þessa að fordæmi stórblaðanna,
sem sæiast til þess að birta allar nýjustu og merkustu fréttir á
fremstu síðu. Þar sem um langar greinir er að ræða, er auðvitað
ekki hægt að birta þær allar þar, heldur verður að búta þær og
koma endanum fyrir seinna í blaðinu. Það er líka auðskilið mál,
að menn vilja hafa fréttir allar á forsíðu, til að tekið sé eftir þeim.
Aftur á móti á þessi aðferð engan rétt á sér i tímaritum i smærra
broti, ekki sízt ef þau hafa litlar eða engar auglýsingar að flytja.
Þessi tímarit í litla brotinu, eins og t. d. Reader’s Digest, American
Mercury, halda sér öll við gamla lagið af þeirri einföldu ástæðu.
að það er hreint og beint tilgangslaust að slíta sundur efnið og
hræra því í graut.
Svo ef íslendingar vilja ekki JÖRÐ nema hún sé öll sundur-
slitin og pörtuð, þá er það af því, að þeir hafa — og þá sjálfsagt
ekki í fyrsta skipti — lilaupið eftir nýjum hlutum, án þess að hafa
hugmynd um, til hvers þeir nýju hlutir vóru gagnlegir, hver var
tilgangur þeirra. Það er eitt tákn í viðbót um liisnii menningar-
innar í stað kjarnans. Þó i litlu væri, þótti mér rétt að benda á
þetta, ef vera mætti að smáu tímaritin eins og JÖRÐ og Tímarit
Máls og menningar vildu hafa vit fyrir lýðnum og hverfa aftur til
liins aldagamla og fullkomna bókarforms. Um það hefur enn ekki
tekizt að bæta, enda er erfitt að koma auga á annað fullkomnara.
SVAR RITSTJ.:
Iværi vin! Mér hefur sjálfum allt af verið illa við slitrin. í JÖRÐ
liefur ekki kveðið að þeim nema i 3. hefti I. árg. og lágu til þess
alveg sérstakir ritstjórnarerviðleikar, er ekki þýðir að skýra her.
Annars kemur þetta sjaldan fyrir í JÖRÐ nema í siðustu örk, þegar
undanfærið þrýtur og hola verður efninu niður eftir ástæðum, eða
þá í Sambandi við myndir af tækniástæðum i prentsmiðjunni.
56 JÖRD