Eimreiðin - 01.01.1933, Qupperneq 141

ElMREIÐIN
FRÁ LANDAMÆRUNUM
121
alYkfunum. Þessi lösfur hefur tafið
visindaviöleitni mannanna meira en
nokkur annar. Á honum hefur borið
mikið í sögu sálarrannsóknanna, og
hvað eftir annað hefur hann tafið
Wrir þeim málum. Fyrirfram sann-
^®rðir spíritistar eiga þar sök á oft
°9 tíðum, alveg eins og renginga-
mennirnir. Sumt af því, sem birt
hefur verið frá tilraunafundum eftir-
lits-
°9 gagnrýnilaust, hefur haft
s*æm áhrif á hina vísindalegu hlið
má>sins. Sama er að segja um þau
uPpþof, sem orðið hafa oft og tíð-
Um> þegar menn hafa þózt komast
svikum hjá miðlum. Blöðin hafa
þ® stundum þyrlað upp allskonar
osonnum fregnum og ruglað dóm-
9remd almennings. Eitt nýjasta
dætnið um þetta eru atburðir þeir,
sem gerst hafa nýlega í sambandi
miðilinn fræga „Margery" í
Boston, sem lesendur þessa rits
munu kannast við. í sumar sem
ei® þóttist hr. E. E. Dudley, einn
Þeirra, sem mikið hafa fengist við
rannsókn á þessum miðli, hafa kom-
lsl að því, að sum vaxmótin af þum-
elfln9ri „Walters" (sjá Eimr. 1929,
ls- 278 — 303) væru af þumalfingri
lfandi manns. Þetta vakti þegar
akaft uppþot í blöðunum. Frú Cran-
°n (eða Margery, eins og hún
er oftast nefnd) var borin allskonar
r'9zlum um svik. Ameríska sálar-
rsnnsóknafélagið hefur haft mál
Pej,a til rannsóknar, en árangur
Pe>rrar rannsóknar hefur enn ekki
uerið birtur, þegar þetta er ritað.
nn hafa engin svik verið sönnuð á
ru Crandon, og mun reynt að fylgjast
m®ö máli þessu og geta síðar um
arangurinn af rannsókn Ameríska
Salarrannsóknafélagsins, þegar hann
efur verið birtur í annálum þess.
Urslilasönnun. Enski eðlis-
fræðingurinn og sálarrannsóknamað-
urinn frægi, Sir Oliver Lodge, sem
nú er 82 ára gamall, hefur með
höndum tilraun, sem á að gera út
um það svo ekki verði um deilt
framar, hvort mennirnir lifi og haldi
séreðli sínu, þar á meðal minninu,
eftir líkamsdauðann. Hann telur nú
óðum nálgast þá stund, að hann
hverfi héðan, og hann ætlar sér að
leysa úr því sjálfur, hvort hægt sé
að muna atvik frá jarðvistinni eða
ekki. Eins og kunnugt er, hefur
Oliver Lodge fengist við rannsókn
dularfullra fyrirbrigða um langt
skeið og telur sig hafa fengið óræk-
ar sannanir fyrir framhaldslífinu, en
hann ætlar að nota dauða sjálfs sín
til að sanna efasemdamönnunum,
að hægt sé að koma skeytum á
milli heimanna. Hann hefur samið
skilaboð, sem enginn nema hann
sjálfur hefur séð. Enginn annar
hefur nokkra hugmynd um hvers
eðlis þessi skilaboð eru. Skilaboðin
eru geymd í innsigluðu umslagi, og
umslagið síðan læst inni í stálskáp
á skrifstofu Sálarrannsóknafélagsins
brezka í Lundúnum. Þaðan verður
það ekki hreyft fyr en að Sir Oli-
ver látnum og þá ekki fyr en hann
hefur sjálfur komið efni skilaboð-
anna til eftirlifandi manna, og þeir
fengið skipun um að bera það sam-
an við hin innsigluðu skilaboð. Sir
Oliver vonar, að hann haldi minni
sínu og geti þar af leiðandi komið
boðum sínum í gegn. Hann hefur
búið um tilraun þessa með vísinda-
legri nákvæmni og telur að ef hún
iakist, þá sé hún óhrekjanleg sönn-
un fyrir framhaldi lífsins.