Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1933, Síða 56

Eimreiðin - 01.01.1933, Síða 56
36 KONAN Á KLETTINUM EIMREIDIN henni höndina og segir: — Vertu sæl, Hildur. — Hann ætlar að segja eitthvað meira, en hættir við það. Hún tekur fast og innilega í þessa stóru og sterklegu hönd og segir aðeins þessi tvö orð: — Vertu sæll. — Hún getur ekki sagt meira. Hann lítur djúpum augum á hana, svo fer hann. En þessi augu þau brenna sig inn í vitund hennar. Og þegar Steingrímur kemur heim, þá situr hún niðursokkin í daprar hugsanir. — — — Ennþá vantar í samhengi minninganna. — Næst kemur lítið stúlkubarn með brosandi andlit. Það ber svip hennar sjálfrar, þó ennið sé hátt og bjart, eins og á Steingrími. — — Nú koma erfiðir tímar, sem bezt væri að hlaupa yfir. — Steingrímur er atvinnulaus. — Hann heldur þó áfram að yrkja, og stundum birtast kvæði eða sögur eftir hann á prenti suður í Reykjavík. — Þær fá mikið lof. — Henni finst hann gefa sig of mikið að þessu, sem ekkert fæst fyrir. Honum finst hún sjálfsagt ekkert vit hafa á slíkum hlutum og vilja draga sig niður í andleysi og áhugaleysi. Hann fer að vera mikið með kunningjum sínum í þorpinu, og stundum spilar hann með þeim nóttina út. — — Þá situr hún ein heima hjá litlu dóttur sinni og hugsar.-----Einstöku sinnum detta henni í hug tvö dreymandi, sorgblandin augu. — — ]á, svo er það ekki meira. Hún vefur barnið sitt að sér með ástríki. — — Þannig líða dagar og vikur, og síðan mánuðir og heilt ár. Atvinna Steingríms er stopul. Nú hefur hún orðið að vinna í fiskþvotti þar í þorpinu, til þess að hafa eitthvað að lifa af. Oftast er Steingrímur góður við hana, nema stöku sinnum, þegar hann kemur heim og er með víni. Vinir hans eru alt af að telja hann á að fara og leita sér frægðar, en láta ekki draga sig niður í fátækt og vesaldóm. — Hún finnur að hann er smátt og smátt að fjarlægjast hana, þó hann ekki vilji við það kannast, er hún talar um það við hann. — En einnig það fjarlægir hann. — — Svona líður tíminn. — Og nú er hún bara orðin tötraleg kona, sem vinnur fyrir sér með fisk- þvotti og hreingerningum. En hann er maður, sem á háleitar hugsjónir og skáldlegar tilfinningar.---------
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.