Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1933, Side 56

Eimreiðin - 01.01.1933, Side 56
36 KONAN Á KLETTINUM EIMREIDIN henni höndina og segir: — Vertu sæl, Hildur. — Hann ætlar að segja eitthvað meira, en hættir við það. Hún tekur fast og innilega í þessa stóru og sterklegu hönd og segir aðeins þessi tvö orð: — Vertu sæll. — Hún getur ekki sagt meira. Hann lítur djúpum augum á hana, svo fer hann. En þessi augu þau brenna sig inn í vitund hennar. Og þegar Steingrímur kemur heim, þá situr hún niðursokkin í daprar hugsanir. — — — Ennþá vantar í samhengi minninganna. — Næst kemur lítið stúlkubarn með brosandi andlit. Það ber svip hennar sjálfrar, þó ennið sé hátt og bjart, eins og á Steingrími. — — Nú koma erfiðir tímar, sem bezt væri að hlaupa yfir. — Steingrímur er atvinnulaus. — Hann heldur þó áfram að yrkja, og stundum birtast kvæði eða sögur eftir hann á prenti suður í Reykjavík. — Þær fá mikið lof. — Henni finst hann gefa sig of mikið að þessu, sem ekkert fæst fyrir. Honum finst hún sjálfsagt ekkert vit hafa á slíkum hlutum og vilja draga sig niður í andleysi og áhugaleysi. Hann fer að vera mikið með kunningjum sínum í þorpinu, og stundum spilar hann með þeim nóttina út. — — Þá situr hún ein heima hjá litlu dóttur sinni og hugsar.-----Einstöku sinnum detta henni í hug tvö dreymandi, sorgblandin augu. — — ]á, svo er það ekki meira. Hún vefur barnið sitt að sér með ástríki. — — Þannig líða dagar og vikur, og síðan mánuðir og heilt ár. Atvinna Steingríms er stopul. Nú hefur hún orðið að vinna í fiskþvotti þar í þorpinu, til þess að hafa eitthvað að lifa af. Oftast er Steingrímur góður við hana, nema stöku sinnum, þegar hann kemur heim og er með víni. Vinir hans eru alt af að telja hann á að fara og leita sér frægðar, en láta ekki draga sig niður í fátækt og vesaldóm. — Hún finnur að hann er smátt og smátt að fjarlægjast hana, þó hann ekki vilji við það kannast, er hún talar um það við hann. — En einnig það fjarlægir hann. — — Svona líður tíminn. — Og nú er hún bara orðin tötraleg kona, sem vinnur fyrir sér með fisk- þvotti og hreingerningum. En hann er maður, sem á háleitar hugsjónir og skáldlegar tilfinningar.---------
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.