Árbók Háskóla Íslands

Volume

Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Page 28

Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Page 28
18 VÖLUSPA frara. Að vísu sniður Boer umgerðina af kvæðinu og segir: »Pví fer svo fjarri, að kvæðið sé spá völu, að það er alls engin spá« (Kritik, 354). En þetta er ekki einungis þvert ofan i handrit og heimildir, heldur jafnvel texta Boers sjálfs. Hann tekur m. a. i »frumtexta« sinn visuna: Sé ek upp koma (59. v.). Hún er ótviræð spá, og eru þess nokkur dæmi, að um slika hluti sé talað i 1. persónu, nema umgerð fylgi? Höfundur Völuspár hefur kosið að leggja spá sína i munn völu, fremur en goðum eða jötnum, sem eru málsaðiljar i þeim atburðum, sem frá er sagt. Það er ekki venjuleg völva, eins og senn mun gerð grein fyrir, og þó er ekki fyrir að synja, að skáldið hafi þekt vel einhverja völu eða völur, og hvernig þær spáðu. Kvæðið hefst formálalaust á orðum völunnar. Likt byrja Vfþrm. á orðum óðins við Frigg, en þar kemur frásagnar- vísa skömmu siðar (5. v.). Hávamál eru frá upphafi til enda eintal óðins, án inngangs. Nafn slíkra kvæða var nægileg skýring þess, hver talaði, enda hafa að jafnaði einhverjar skýringar verið látnar fylgja þeim, þegar þau voru höfð yfir fyrir þá, sem þektu þau ekki áður. Af því tæi er sagan, sem stendur framan við Grímnismál o. s. frv. Völvan ávarpar goð og menn i stil dróttkvæðanna: kveður sér hljóðs og skýrir frá yrkisefni sinu. Má minna til saman- burðar á upphaf Haraldskvæðis eftir Porbjörn hornklofa: Hlýði hringberendr meðan frá Haraldi segik odda iþróttir . . . og upphaf Háleygjatals eftir Eyvind skáldaspilli: Viljak hljóð at Háars liði . . . meðan hans ætt . . . til goða teljura. Smbr. Höfuðlausn Egils 2. v., Berudrápu Egils, Hrynhendu Arnórs o. s. frv. Ekkert Eddukvæði byrjar þessu líkt, nema Völuspá, enda er það ekki hið eina, sem er likt með henni og dróttkvæðum. Auk þess sem völvan kveður sér hljóðs af áheyrendum sinum, snýr hún sér að Óðni sérstaklega: það er að vilja hans, sem hún kveður. Á sama hátt talar hún bæði við óðin og áheyrendur sina (vituð ér . . .) i 28. v. Petta hefur þótt óeðlilegt (smbr. Arkiv IV, 30), en þarna styður
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156

x

Árbók Háskóla Íslands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.