Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Blaðsíða 38

28
VÖLUSPÁ
20. Þaðan koma meyjar
margs vitandi
þriar ór þeim sæ,
er und þolli' stendr;
Urð hétu eina,
aðra Verðandi,
skáru á skíði,
Skuld ena þriðju;
þær lög lögðu,
þær líf kuru
alda börnum,
örlög seggja.
21. Þat man hon folkvig
fyrst í heimi,
er Gullveigu
geirum studdu
ok í höll Hárs
hána brendu;
þrysvar brendu
þrysvar borna,
opt, ósjaldan,
þó hon enn lifir.
22. Heiði hána hétu
hvars til húsa kom
vöiu velspá,
vitti hon ganda;
seið hon kunni,
seið hon leikinn,
æ var hon angan
illrar brúðar.
23. Þá gengu regin öll
á rökstóla,
ginnheilög goð,
ok um þat gættuz,
hvárt skyldu æsir
afráð gjalda,
eða skyldu goðin öll
gildi eiga.
24. Fleygði óðinn
ok i folk um skaul,
þat var enn folkvig
fyi'st i heimi;
brotinn var borðveggr
borgar ása,
knáttu Vanir vigspá
völlu sporna.
25. Þá gengu regin öll
á rökstóla,
ginnheilög goð,
ok um þal gættuz,
hverir hefði lopt alt
lævi blandit,
eða ætt jötuns
Óðs mey gefna.
26. Þórr einn þar vá
þrunginn móði,
hann sjaldan sitr,
er hann slikt um fregn;
á genguz eiðar
orð ok sœri,
mál öll meginhg,
er á meðal fóru.
20. sæ] sal H. und] á H. seggja] at segja H.
21. Röð visnanna 21—44 er pessi i H: 25, 26, 27, 'iO, 41, 21, 22, 23, 24,
34, 35 (5—8), 44, 42, 43, 38, 39, U (1—4); visurnar 28—33, 36 og 37
vantar. Gullveigu — studdu] Gullveig geirum studdi H. prysvar
brendu] tvitekið i H.
22. völu] ok völu H. vitti] viti H. hon] hvars hon b. v. H. leikinn] hug-
leikin H.
24. fyrst] fyrr H. borðveggr] svo H; borðvegr K.
25. hverir] hverr H, Sn-E. Oðs mey] óskmey U.
26. þar vá] þar var K, þar vá H, U, þat vann R, þat vá VV. þrunginn]
ritað þrungin i K. fóru] váru H,