Búfræðingurinn - 01.01.1944, Blaðsíða 67

65
B Ú F R Æ Ð I N G U R I N N
nlls sprettutímans er lægstur fyrir 1. sáðtíð, en ])að segir elcki,
að kornið þroskist bezt við lágan hita, heldur hitt, að það fái
jnesta hitamagnið, vegna þess að sprettutíminn er þar lengsl-
ur, en jafnhlða verður liitinn yfir nijölsöfnunartíniann þar
liæstur, því að korn frá 1. sáðtíð hefur skriðið frá 1.—14. júlí
öll árin, ]>. e. hygg, en korn frá síðari sáðtímum skríður ekki
fyrr en um 20. júlí eða síðar. Það virðist því jnega álykta
]>;ið með gildum rökum, að tryggast verði að sá snemmn vors,
og í köldum sumrum er það nauðsynlegt lil þess að leiða þess-
ar korntegundir, byggið og hafrana, til viðunandi þroska og
kornuj)pskeru.
Sáfídýpi fyrir bvgg og hafra mun oftast vera hæfilegt 3—5
cm og fyrir rúg 2- 5 em. Gæta ber þess að hafa gott útsæði
með ekki minna grómagni en 80%. Sáðmagn er hæfilegt 150—
200 kg vel þroskað korn á ha. Dreifsáning er bezt að fram-
kvæma þannig að skipta landinu í smáspildur og vigta úl-
sæðið i hverja eða mæla, næst þá jafnari sáning hjá viðvan-
ingum. Ójöfn sáning veldur ójafnri sprettu, sums staðar gis-
inni, en of þéttri annars staðar. Eins getur verið gott að sá
fyrst % sáðmagni á einn veg og svo þvert á fyrri sáningu. Fæst
])á jafanri sáning en jneð því að sá öllu í einu án þess að vita,
livort hæfilegt er. Ef dreifsáningin er vel framkvæmd, gctur
Inin gefið næstum eins góða rann og raðsáning með vél. Til-
raunir með sáningaraðferðir hafa litinn mun sýnt og' svipar
rnjög til erlendrar reynslu, að raðsáning er bezt fvrir bygg,
hafra og vorhveiti, en dreifsáning gefur heldur minni upp-
skeru. Við rúgrækt mun dreifsáning verða bezt.
Að fella kornið niður er atriði, sem gæta verður vandlega,
því að þau fræ, sem ofan á liggja, verða oft að engu liði, en
skrælna og visna oftast nær. Ef jörð er ekki vel myldin, er bezl
að lierfa kornið niður með hálfskekktu diskherfi eða þannig
skekktu, að ekki falli of djúpt niður eða of grunnt. Er þá bezl
að hería hálf í hálft, svo að landið verði ekki hryggjótt að
lierfun lokinni. Ef sáð er í myldið land, má nota fjaðraherfi
lil að fella kornið niður og ákveða dýptina hæfilega. Ef rað-
sáðvél er til, þárf nákvæmlega að gæta þess að sá því sáð-
magni, sem áætlað er. Til þess að sá sáðvél inn þarf að vita
um ummál annars hjólsins og sáðbreidd vélarinnar. Ef véliu
fer yfir 20 fennetra i 10 lijólumferðum og eigi að sá 200 kg á