Búfræðingurinn - 01.01.1944, Blaðsíða 121

B U F R ÆÐINGURl N N
119
Þótt báðar þessar aðí'erðir dugi vel til að eyða arfa og geti,
séu þær framkvæmdar vel og á réttum tíma, gert síðari hirð-
ingu auðvelda, þá hefur hvorug þeirra enn þá náð teljandi
úlbreiðslu. Sumir setja í hryggi eða hafa ótrú á því að
róta i görðunum, áður en kartöflurnar koma upp, en garð-
arnir stúndum svo smáir, að liesti og illgresisherfi verður
varla við komið. Hentug handverkfæri til þessa hafa hins veg-
ar elcki verið fáanleg. Tröllamjölið er aftur á móti óþriflegur
áburður, og fáir kunna full skil á því. Þó hef ég orðið þess
var, að margir hafa áhuga á notlcun þess i stríðinu við arfann.
Mestu veldur þó, að yfirleitt gera menn sér það ekki ljóst,
að auðveldast er að eyða arfanum, meðan hann er svo smár,
að við tökum lítið eftir honuiu.
Illgresisherfing er þaulreynd aðferð erlendis og reyndar líka
hérlendis. Tröllamjölið er líka þrautreynt erlendis við eyð-
ingu illgresis og mosa í korni og graslendi, og hér hefur það
einnig verið notað í þessum tilgangi. Það er því vcl þekkt, að
efni þetta getur ejdl arfanum, en |iað getur lika drepið fleiri
jurtir. Þó er hættan ekki mikil, þegar um jurtir með upp-
stæðum, grönnum blöðum er að ræða eins og korn og gras, en
jurtir með breiðum blöðum þola það ckki, þar sem þær vaxa.
Verður því að nota tröllamjölið áður en jurtirnar koma upp.
En þótt svo sé gert, er ekki litilokað, að tröllamjölið geli haft
óheppileg áhrif eða lakari áhrif en jafngóð illgresiseyðing
með öðrum aðferðum.
í Frey, 1. tölubl. 1940 og 4. tölubl. 1942, er skýrt frá reynslu
]>eirri, er fengizt hafði á Sámsstöðum, með notkun tröllamjöls
til að eyða arfa í kartöflugörðum. Tilraunirnar voru gerðar
árin 1939—4 941, og voru fyrstu tvö árin notaðir mjög stórir
skammtar af tröllamjöli, 500—750 kg á lia, sem drápu arfann
])rýðilega, en virtust draga mjög úr uppskerunni, samanborið
við aðra álíka góða arfaeyðingu. Árið 1941 voru tröllamjöls-
skammtarnir minnkaðir niður 200—300 kg á ha. Árangur-
inn varð þá miklu beti i, en bneig þó að nokkru leyti í sömu
átt og áður. Hve mikinn árangur notkun tröllamjölsins bar,
samanborið við enga hirðingu, kemur ekki í ljós í tih-aunun-
um, en svo virðist sem tröllamjölið sé ekki heppilegur áburð-
ur fyrir kartöflur, þótt það eyði arfanum prýðilega. Þetta er
alriði, sem þarf frekari rannsóknar við.
Tvö síðastliðin suinur liefur í Gróðrarstöð Ræktunarfélags