Ritmennt - 01.01.2003, Blaðsíða 135

Ritmennt - 01.01.2003, Blaðsíða 135
RITMENNT TVÖ BRÉF TIL MÓÐUR getur Gísli þess að ýmsir hafi haft augastað á Ástríði sem konuefni og nefnir Sigurð Melsteð, síðar prestaskólakennara, Vilhjálm Finsen, síðar hæstaréttardómara, og Gísla Magnússon lærðaskólakennara. Hann segir berum orðum í bréfi til Grírns Thomsens 1. mars 1845 að nafni sinn hafi beðið Ástríðar: „En hann frétti um olckur, og þá hætti hann. Það hefði heldur ekki dugað, því þó foreldrarnir vildu það, þá er eins mikill kjarkur í Ástríði eins og þeim". Gísli Brynjúlfsson hrautskráðist úr Bessastaðaslccla með ágætiseinkunn vorið 1845 og bjóst þegar að sigla til Hafnar til að stunda þar háskólanám. Grímur Thomsen vissi að sigling hans stóð fyrir dyrum og skrifaði Brynjólfi Péturssyni 1. ágúst 1845 og bað hann að taka á rnóti Gísla og annast hann. í handritinu Nks 3320 4to II í Konungsbókhlöðu í Kaup- mannahöfn eru aulc annars dagbókarbrot Gísla frá árunum 1845-46. Þau eru ýmist tekin upp úr gamalli vasabók eða skrif- uð eftir minni. Þar greinir Gísli frá kveðjustund og brottför frá Reykjavík árla morguns 4. ágúst 1845 með skonnortunni Louise. Hann lcvaddi Ástríði á heimili prófasts, en „mér varð ei tára auðið", segir í dagbókarbrotinu. Móðir hans gekk með honum á leið og kvaddi hann með tárum. Séra Helgi, Stefán sonur hans, Jónas Thorstensen og Sigurður Melsteð fylgdu honum urn borð. Þegar þeir voru farnir frá borði var undið upp segl og siglt á braut í hægum byr. Á Landakotshæð urðu hins vegar þau tíðindi síðar á árinu 1845 að séra Helgi Thordersen var valinn hiskup yfir íslandi. Hann bjóst til vígslufarar og lét í haf með póstskipinu snemma í mars 1846 til að taka vígslu. Ástríður, dóttir hans, sigldi með honurn. Þegar til Hafnar kom sýktist biskupsefnið af mislingum svo að vígslan dróst á langinn. Fyrra bréf Gísla er skrifað um líkt leyti og Ástríður og faðir hennar héldu af stað. Dagbókarbrotin sem áður getur gefa til kynna að sá heiti ástareldur sem Gísli var altekinn af áður en hann fór frá íslandi væri farinn að kulna. Hann nefnir Ástríði tæpast á nafn í bréf- unum sem fylgja hér á eftir. Um endurfundi þeirra er fátt vitað, en í dagbókarbrotunum má berlega af ráða að hugur hans var mjög á hvörfum. Hann lýsir slcilnaði þeirra þegar Ástríður lætur aftur í haf. Honum rann til rifja „að sjá Ástríði út á hinu dapurlega skipi gráta hreinum tárum, blíð ást rann aftur í brjóst mér, og nú finn eg að eg elska hana" segir í einu dagbókarbrot- inu. „[...] mér fannst eg vera einn eftirskilinn, eiga engan, sem eg 131
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168

x

Ritmennt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.