Tímarit Máls og menningar - 01.02.2009, Síða 55

H a m l e t r e y k i r P r i n s : 101 R e y k j av í k á s í ð u o g t j a l d i
TMM 2009 · 1 55
ino, Ödipus jafnvel“ (53) – vísun sem tengist atviki fyrr í sögunni þegar
Hófí tekur gleraugun af Hlyni í miðjum samförum: „nei. Hún gæti allt
eins tekið af mér nefið. Reyklitt glerið fjarlægt. Fílterinn á milli mín og
heimsins“ (37). Síðar klæðist Rósi „fjólubláum bol sem á stendur „To Me
Or not To Me““ (58) og Hlynur hlustar á lag úr umræddu leikriti,
„Ommilettunni“, en þar er fyrsta línan „Hamlet býr í Reykjavík og reyk-
ir danskan Prins“ (59). Alveg eins og Rósinkrans og Gullinstjarna hjá
Shakespeare birtast á sama tíma og leikararnir gefa Rósi og Gulli til
kynna pælingu sem hefur vaxandi þýðingu í bók Hallgríms, kvik-
myndalega skynjun. dæmigerðar fyrir þetta eru hugleiðingar Hlyns
meðan hann fylgist með ókunnu pari í samförum:
Ég átta mig smám saman á því að þetta er fyrsta myndin sem ég sé um Íslend-
inga. Og það verður að segjast einsog er að þetta minnir dáldið á íslenskar
bíómyndir. „Börn náttúrunnar“. Það vantar allt plott í þetta. Sama stellingin út í
gegn. Þetta virðist jafnvel ætla að verða jafn langt og bíómynd. (189)
Slíkar skírskotanir til kvikmynda og aðferða kvikmyndanna eru næst-
um settar fram með jafn kraftmiklum hætti og skírskotanirnar til
Hamlets. Þegar Hlynur, mamma hans og Lolla fara heim til Elsu systur
hans á jólunum þurfa þau að horfa á myndband frá síðasta ári – „Spólan
er komin í og Maggi í stólinn og það eru jólin, aftur. Endursýnd jól.
Þetta reynist vera upptaka frá síðasta jóladegi, hér í stofunni“ (92) – en
af því dregur Hlynur þessa ályktun:
Það á að jarða þetta lið með öllum sínum hómvídeóum, einsog Faraó með
alvæpni, svo það geti horft á þau hinumegin. Eða kanski erum við handan grafar
hérna? Komin yfir voginn. Jæja. Kanski samt skárra, fyrst maður þarf á annað
borð að fara í fjölskylduboð, að horfa á það af myndbandi. Þá þarf maður ekki að
hafa áhyggjur af því hvað maður eigi að segja. (93)
Síðar veltir hann því fyrir sér að „Tréð stendur í garðinum með sína tíu
fingur upp til Guðs og með tæknibrellum kvikmyndaiðnaðarins breyt-
ast þeir í tíu brunnar kjúkur“ (101) og hann langar ekki til að horfa á
flugeldana því að „Mig langar meira til að sjá tímamótin í sjónvarpinu,
það er einhvernveginn áþreifanlegra“ (112). Um leið og hann heldur
uppteknum hætti við að verðleggja konur lýsir hann því að „50.000
króna gónið kemur gangandi með tómt glas og gaddfreðinn ljósmynda-
svip“ (120) og samtal við vin hans er skilyrt af kvikmyndalegri mynd-
gervingu:
TMM_1_2009.indd 55 2/11/09 11:27:28 AM