Úrval - 01.02.1946, Side 8

Úrval - 01.02.1946, Side 8
6 TJRVAL hefðu dáið af hálsbroti eða hjartasári. Þegar bifreiðir velta, hlýzt af því sérstök tegund meiðsla. Af mjaðmargrindarbroti leiðir t. d. margra mánaða kvalafulla og hreyfingarlausa legu, ef til vill ævilanga örorku. Hryggbrot kemur af hinni snöggu hliðar- sveigju — smámunir eins og brotið hné og herðablöð, hljót- ast af því, er líkaminn kastast til inni í vagninum í veltunni — og að lokum má nefna hin ban- vænu rifbrot, þegar brotend- amir stingast gegnum lungu og hjarta. Innvortis blæðingin í þessu tilfelii er ekki síður hættuleg, þótt það sé nú brjóst- holið, sem fyllist af blóði í stað kviðarholsins. Glerbrot — öryggisgler er ekki enn í öllum bifreiðum — valda sérkennilegri tegund slysa. Brotin valda ekki ein- ungis skurðsárum — þau fljúga með ofsahraða, líkt og hleypt væri af fallbyssu, hlaðinni brotnum flöskum, í andlit manns, og ef slíkt glerbrot lend- ir í auga, er blinda óhjákvæmi- Ieg. Ef fótur eða hönd rekst í gegnum framrúðuna, sker glerið vöðva og æðar inn í bein, eins og hnífur slátrarans sker kjöt- bita, og þeim, sem verða fyrir því, er ekki lengi að blæða út. Jafnvel öryggisgler er ekki ör- uggt, ef bifreið með miklum hraða lendir í árekstri. Maðui- hefir heyrt hroðalegar sögur af því er líkaminn kastaðist á þetta gler og brýtur gat á það með höfðinu — herðamar kom- ast ekki í gegn — og hvöss gler- brúnin afhöfðar líkamann eins og fallöxi. Eða, svo að við höldum okkur við afhöfðunarslysin, þegar bifreið ekur á rimlagirðingu og einn rimillinn rekst í gegn- um framrúðuna og rífur af manni höfuðið — það er að vísu ekki eins hreinleg aðferð, en nær þó tilgangi sínum. Lík finn- ast oft skólaus og fætumir all- ir brotnir og brenglaðir. Skóm- ir eru á vagngólfinu tómir og snyrtilega reimaðir. Slíkar eru afleiðingar árekstra með nútímahraða. En þetta er orðið daglegt brauð. Læknar og lögregluþjón- ,.ar muna aðeins eftir sérkenni- •i legum tilfellum, eins og konunni, ^sem brautframrúðunameðhöfð- inu, svo að glerbrotum rigndi yfir farþegana, og er vagninn valt, fylgdi hún veltunum og skarst á háls í gatinu á rúðunni.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.