Úrval - 01.02.1946, Page 22

Úrval - 01.02.1946, Page 22
20 TTRVALi vikum með báða fætur toogna, en það höfðu þeir verið frá bernsku. Nú var annar fóturinn orðinn beinn. Um næstu tungl- komu myndi hinn fóturinn vera orðinn beinn líka. Móðir drengs- ins myndi borga lækninguna með 12 kjúklingum og einni önd, en faðirinn með nýjum eintrjáningi. Iiöfðinginn leiddi mig inn í opinnkofamnUndir pálmablaða- þekjunni stóð eintrjáningur — og í honurn var mótað sæti úr leir og lágu frá því tvær, hall- andi rennur. Drengnum var lyft upp í sætið og bogni fótur- inn lagður í aðra rennuna. Þrír gamlir menn komu út úr kofa töframannsins með grasker full af hvítum legi og heltu honum yfir hinn bogna fót drengsins. Svo var komið með svarta pott- inn og brugginu úr honum helit yfir fótinn. Hvíti lögurinn varð dökkur og olíubrák myndaðist á yfirborðinu. „Hann sefur í eintrjáningnum í nótt,“ sagði höfðinginn. „Á morgun rétturn við dálítið meira úr fætinum." Ég rak fingur ofan í löginn. Það var sýrulykt af honum. Ég þefaði úr graskenmum, til þess að reyna að komast að rami um, hvað í þeim hefði verið, en þau vora strax tekin burt. Næsta morgun lyfti höfðing- inn, ásamt tveimur aðstoðar- mönnum, drengnum upp úr ein- trjáningnum og lagði hann á borð. Holdið á bogna fætinum var hruggótt eins og fílshúð. Aðstoðarmennirnar festu fótinn með hælurn, sem reknir voru niður í borðið. Því næst þrýstu þeir með höndunum á beygjuna.. Það réttist úr fætinum, fyrst einn f jórða úr þumlungi, en síð- an hálfan þumlung. Töframenn- imir lögðu dúk á hnéið og reyrðu það síðan niður við borð- ið, svo að það gæti ekki skropp- ið til baka. Kona kom með kjöt- súpu og rísköku. Drengurinn hætti að gnýsta tönnum og tók til matar síns. Höfðinginn og hinir töframennirnir sneru til kofa hans. Þegar ég hélt að enginn veitti mér athygli, reyndi ég að fylla flösku með leginum úr eintrján- ingnum. Ég ætlaði að hafa hana með mér heim og láta rannsaka innihaldið. En kona nokkur rak upp aðvörunaróp og höfðinginn kom askvaðandi og þreif af mér flöskuna. Þetta var leyndarmál, sem hvíti maðurinn skildi ekki, sagði hann reiðilega. Þannig
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.