Úrval - 01.02.1946, Page 28

26
URVAL
varðar gegn skemmdum, og dóu
allmörg ungböm af því að neyta
hennar.
Bordon varð mikið um
þennan atburð, og afleiðingin
varð sú, að hann fann upp að-
ferð til þess að sjóða niður
mjólk.
Nú á dögum er sú hætta á
ferðum, að samúð okkar og
reiði verði að engu í umræðum
og æsingi, sem eru með öllu
gagnlaus. Við gætum teflt
ímyndunarafli okkar og hugviti
gegn félagslegum og persónu-
legum vandamálum, og sigrast
þannig á örvæntingu og til-
gagnsleysi. Það gerir okkur að
heilli mönnum og skapar lífi
okkar aukna ánægju.
Oú^CX)
1 faiBttU.
LoweU litli, sem var þriggja ára, hafði farið með móður sinni
út í gróðurhús til að ttna agúrkur. Drengnmn varð starsýnt á
býflugumar, sem voru á stöðugu flögri milU blómanna, og spurði
móður sina, hvað þær væru að gera. Móðirin sagði, að þær væru
að bera frjókom á milli blómanna, en þannig færi guð að þvi að
búa til agúrkur.
Svo hélt hún áfram að tina og gaf ekki gaum að Lowell litla,
fyrr en hún heyrði hann æpa upp yfir sig. Þegar hún leit við, sá
hún, að Lowell var í ofboði að banda frá sér býflugu, sem var að
flögra uppi yfir höfði hans. „ó, mamma!“ hrópaði hann í ofboði,
„guð er að reyna að gera mig að agúrku!“ — Magazine Digest,
1 vinnukonuvandræðunnm.
Vinnukonan var morgunsvæf og sein til vinnu á morgnana.
Einn morguninn sagði húsfreyja við hana í áminningartón:
„Héðan í frá dreg ég 3 krónur frá kaupinu yðar í hvert skipti
sem þér komið svo seint, að ég þarf sjálf að taka til morgun-
matinn."
Morguninn eftir kom vinnukonan enn of seint.
„Vitið þér hvað klukkan er?“ sagði húsfreyja gremjulega. „Ég
varð sjálf að taka til morgunmatinn."
„Nú hvað um það?“ sagði vinnukonan. Borga ég yður kannski
ekki fyrir það?“
— Toronto Globe and Mail.