Úrval - 01.02.1946, Side 60

Úrval - 01.02.1946, Side 60
58 T7RVAL inni, og það var að vísu ekki gott, en aftur á móti var vitað, að ekki yrði tungsljós. Veður- spámaður okkar bjóst við stormi, sem myndi kæfa grun- samlegan hávaða. Fölsuðu skjölin voru fyllt út og stimpluð með réttri dagsetn- ingu, en slíkt var auðvitað ekki hægt fyrr. Sumir flóttamenn- irnir áttu að látast vera erlendir verkamenn, aðrir þegnar hlut- lausra þjóða, enn aðrir þýzkir embættismenn, hermenn og borgarar — og skjöl hvers og eins urðu að koma heim við frásögn hans. Einn grafari fór út í endann á jarðgöngunum, til þess að athuga, hve langt væri upp að yfirborðinu. Þegar hann rak spýtu þrjá þumlunga upp í hvelfinguna, sá hann dagsljósið, sér til mikillar undrunar. Það virtist að minnsta kosti ekki vera miklum erfiðleikum bundið að komast upp á yfirborðið. Við lögðum teppi á gólfið í göngunum, til þess að deyfa hljóðið, og negldum fjalir á dráttarvagnana, svo að flótta- mennirnir gætu legið á þeim og þeir síðan dregnir. Þegar rökkva tók, fóru flóttamenn- imir í dularklæði sín. Nestinu var útbýtt. Það var óhugnan- legur, en þó nærandi hræri- grautur af súkkulaði, hafra- mjöli, muldu kexi, vítamín- pillum, rúgi og þurrmjólk, sem allt var soðið saman. Klukkan hálf níu var til- kynnt, að allir væru reiðubúnir, Tíu mínútum síðar fór fjusti flóttamaðurinn niður stigann, klæddur borgaralegiun fötum og með heimatilbúna tösku í hendinni. Næsti, í verkamanna- fötum, fylgdi á hæla honum. Bushellvarmeðal hinna 5 fyrstu. Haxm var klæddur gráum föt- um, svörtum frakka, með dökk- an hatt og hélt á skjalatösku. Það varð slæm töf, því að fremsti maðurinn gat ekki losað viðarborðin í lofti hvelfingar- innar. Það leið næstum klukku- tími, þar til hin þrútnu borð losnuðu og grafið hafði verið síðasta spölinn — hræðileg stund fyrir þá, sem biðu niðri í göngunum. Upp um opið sáust nokkrar stjörnur blika og ferskt loft frelsisins streyradi niður í jarðgöngin. En þegar maðurinn rak höf- uðið gætilega upp um opið, brá honum í brún. I stað þess að holan væri inni í skóginum, var hún um 10 fet frá honum og að-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.