Úrval - 01.02.1946, Qupperneq 107

BÖRN GUÐS
105
ræningja og morðingja. En honum
létti, þegar hann hitti hér sitt eigið
fólk — þá, sem höfðu fyrst farið frá
Ohio. Þegar hann sá Oliver Kovvdery,
gat hann ekki tára bunclist, og
Oliver var einnig klökkur. „Ég hef
liðið mikið síðan þú sást mig síðast,"
sagði hann. „Eg býst hér við á hverj-
um degi að verða fyrir aðkasti. Við
ættum að nema land á öðrum stað."
„Nei. Guð hefir valið þennan stað.“
„En ég segi það satt, að þetta
fólk er úrkast mannkynsins: mann-
dráparar, þjófar og blámenn."
„Við skuium sjá,“ sagði Jósep.
A fyrstu sunnudagssamkommmi
starði Jósep frá sér numinn af undr-
un á liina undarlegu áheyrendur og
hugsaði með sjálfum sér, að hér væru
samankomnir næstum allir kynflokk-
ar heimsins: Negrar, Indíánar og
hvítir menn. Trúleysingjarnir í hópn-
iim grettu sig og fitluðu við byssurn-
ar, en gerðu engan aðsúg, því þeir
voru óvissir um tilgang aðkomu-
manna. Jósep talaði rólega og skor-
inort og sagði, að hann og hans fólk
vildi lifa í sátt og samlyndi.
Um kvöldið valdi bann musterinu
stað á hæð nokkrar milur vestur af
Independence. Hann stefndi trúbræðr-
unum saman á þennan stað, að baki
þeim kom hópur trúleysingja ríðandi
eða gangandi, velvopnaðir og óseðj-
andi af forvitni. Það var kynleg lest,
sem fór yfir hæðirnar. Jósep skálmaði
á undan, húfulaus með gult hárið
glampandi í sólskininu, en á eftir
óvinir hans skeggjaðir og kámugir,
ákveðnir að láta hann ekki hverfa
úr augsýn. A hæðinni, sem Jósep
hafði útvalið, sneri hann sér að hópn-
um og las með dynjandi röddu 87.
sálminn:
Drottir.n elskar borg sína á heilögum
fjöllum, hliö Zíonar, framar öllum bústöð-
um Jakobs.
Dýrlega er talað um þig, þú borg
guðs . . .
Einn hinna djarfari tróðst fram-
fyrir, brjálaður af forvitni. Hann kall-
aði: „Hvum fjandann segistu vera að
gera hér? Ertu genginn af göflun-
um?"
„Hin sanna kirkja guðs á að reis-
ast hér í Missouri," sagði Jósep með
hægð. „J5g er að vigja musterisstað-
inn. Þetta er heilagt land.“
„Heyr á endemi! Heyrðu kallinn,
það væri betra fyrir þig að byggja
musteri einhversstaöar annars stað-
ar. Þetta hérna er okkar land, við
kærum okkur ekki um neina muster-
isglópa í kringum okl:ur.“
Trúbræðurnir fengu samt aðseturs-
leyfi og allt gekk vel um hríö. Jósep
sjálfur, ásamt Rigdon, Kowdery og
nokkrum öðrum, fóru til Ohio til þess
að vitja safnaðarins þar.
Astandið í Kirtland var ekki sem
ákjósanlegast. Þó höfðu nokkrir safn-
aöarbræður haldið saman, þrátt fyrir
ofsóknirnar og burtflutninginn til
Missouri. Þeim bættist styrkur frá
nýjum trúbræðrum, sem trúboðarnir
höfðu skírt. Jósep hóf sjálfur að end-
urreisa kirkjuna í Kirtland og bað
guð um öfluga leiðtoga sér til hjálp-
ar.
Brighavi Young.
Hin fyrstu æviár Brighams Young
höfðu verið áþekk bemskuárum spá-
mannsins. Foreldrar hans höfðu verið
fátækt bændafólk í vesturhluta New
York rikis. Brigham hafði gengið að-
eins 12 daga í skóla: það sem eftir
var bernsku hans hafði hann höggvið
við, plægt, sáð og uppskorið. Lengst
af hafði hann gengið berfættur og
tötrum búinn, en óbugaður og hugar-
hreinn. Hann hafði til skiptis verið
snikkari, málari, glerskeri, letur-
setjari, húsasmiður og vinnumaður.
Hann kvæntist 23 ára gamall og
eignaðist brátt tvær dætur til að sjá
farborða. Hann skorti bæði takmark
og kjölfestu, þegar hann rakst á hina
nýju bibliu Jóseps.
í fyrstu skoðaði hann han.a með
forvitni, en fleygði henni síðan út í
horn. „Fari hún i horngrýti," sagði