Úrval - 01.02.1946, Qupperneq 110

108
ÍÍRVAL
aS egna snák, en vœri maður biíinn
óvitandi skyldi hann heílbrigður
verða. Þrátt fyrir þessa yfirlýsingu
var mikill ótti í tjaldbúðunum.
Þegar hrakningamir tóku að auk-
ast var farið' að ræða um uppreisn.
Er Jósep heyrði það lýsti hann hátíð-
lega yfir, að plága mundi slá mennina
og að þeir myndu deyja eins og pest-
arkindur. Ef svo væri, hugsaöi Brig-
ham, ættu þeir að snúa við. Það var í
júní, sem kóleran gaus upp, en þá
iágu hinir örmagna menn í tjöldum á
hólma í Fishing-fljóti. Slíkt óráð og
nístandi kvalir hafði Brigham aldrei
séð fyrr. An læknis, hjúkrunarkonu
og lyf ja lágu leiðangursmenn á tæt-
ingi í tjaldbúðunum með ör-fáa menn
á fótum til hjálpar.
í fyrstu reyndi Jósep að lækna
félaga sina með bænahaldi, en brátt
varð hann einnig sjúkur.
„Guð er reiður,“ sagði hann. „Hann
er að refsa okkur.“
Brigham var á öðru máli. Þetta
var allt saman bölvuð fíflska, sagði
hann. Þeir mundu allir hrynja niður
eins og mýs af eitri.
Þó að aðeins 16 menn létust úr
plágunni, voru hinir veikburða og út-
taugaðir. Jósep, sem sjálfur var rugl-
aður og úrræðalaus, sendi njósnar-
menn til Independence til að komast
fyrir tilgang og styrk óvinanna. Þeir
sögðu að vitfirring væri að halda
lengra. Trúbræður þeirra höfðu allir
verio reknir út úr Jacksonsfylki,
heimili þeirra brennd og nú beið
skríllinn þess að geta ráðist á her
Jóseps. öll sigurvon var fokin út í
veður og vind og Jósep sá, að herinn
varð að snúa við.
,,Bræður,“ sagði hann og horfði á
hin teknu andlit þeirra. „Við leysum
upp herinn. Þið skulið fara aftur til
Ohio — en farið tveir og tveir og
boðið fagnaðarerindi á leiðinni. Zion
mun okkur gefast, en guð er ekki
reiðubúinn ennþá. Leggið þegar af
stað. Guð blessi og varðveiti ykkur."
Fyrir þremur mánuðum hafði
Jósep lagt af stað i broddi fylkingar.
Nú rakti hann spor sín til baka, S
fylgd með nokkrum forustumönnum,
þúsimd mílna veg. Mennirnir komu.
tveir og tveir til heimila sinna í
Kirtlandi, berfættir og tötrum búntr,
ösigurinn var mjög beizkur fyrir
Jósep, en vegna eins var hann glað-
ur: hann gat snúið til þýðinga sinna
og drauma. Missouri mundi vei'ða aö
sjá um sig sjálf meðan hann efldi
kirkjuna í Ohio.
Musterið og markaðstortjið.
Jósep hafði áformað fyrir löngu að
hafa 12 postula og til þessara háleitu.
embætta kallaði hann sina sterkustu
menn, fyrstan meðal þeirra Brigham
Young. Meðan þessir menn fóru í trú-
boðsleiðangra til þess að skíra fólk.
kepptist Jósep við að koma hinu tign-
arlega musteri upp.
Loksins var það fullsmíðað. Þetta
var stór steinbygging, sem hafði.
kostað 40,000 dollara og vakið mikla
undrun.
Margir blaðamenn og gestir höfðu
komið að skoða það lengst austan úr
ríkjum.
Jósep kallaði það hús di-ottins og
var reiðubúinn að vígja það. Það
hafði verið byggt með gjafavinnu og
samskotum. Allir beztu múrarar og
trésmiðir meðal trúbræðramia höfðu
unnið sem óðir væru þangað til því
var lokið.
Musterið með hinum 110 feta háa
turni var svipmesta byggingin á þess-
ari víðáttumiklu sléttu.
Jósep var mjög glæsilegur á vígslu-
daginn, i svörtum lafafrakka og
ermalínsskyrtu. Buxurnar voru víöar
um mjaðmirnar, en þröngar um hnéö
og voru girtar ofan i gljáandi leður-
stígvél. Hið ljósa hár hans var greitt
aftur í stórmn bylgjum.
Það var meira um dýrðir við vígsl-
una en Jósep hafði gert sér vonir um.
Margir af hinum meiriháttai' leiðtog-
um kirkjunnar sáu sýnir. Og Jósep
sjálfur sá ljóma hins himneska ríkis,
Jesús birtist og sagðist taka við