Úrval - 01.01.1965, Blaðsíða 24
22
ÚRVAL
í björgunarbeltið mitt, en ég held,
að þaS liafi veriS um 20 fet. Svo
skaut mér aftur upp á yfirborðiÖ.
Ég fann, aS fætur mínir slengdust
máttleysislega til, og því gerSi ég
ráS fyrir þvi, aS báðir ökklarnir
hefSu brotnaS.“
Og þaS reyndist einmitt svo
vera. Þeir voru báðir brotnir og
þar að auki hryggurinn og lífbein-
ið. En þrátt fyrir þessi miklu
bcinbrot, tókst að ná þessum 26
ára gamla flugmanni lifandi úr
grcipum hafsins.
Síðar kom mönnum ekki saman
um, hve fall hans hafði verið mik-
ið. Siðasti aflestur á hraðamæli
Judkins sýndi 15.000 fet, en að-
stoðarflugmaðurinn, sem var
heppnari í fallhlífarstökkinu, sagði,
að flugvélin hefði verið búin að
hrapa niður í 5.000 feta hæð, áð-
ur en Judkins stökk úr henni. En
hvað sem hæðinni viðvíkur, þá
lifði Cliff T. Judkins þetta af og
gat gengið i félag, sem þeir hafa
stofnað, er Ient hafa í svipuðum
mannraunum.
Þvi að það er um fleiri slika að
ræða. Morgun einn i ágústmánuði
árið 1930 byrjaði flugvél Ira Eak-
ers höfuðsmanns að snúast stjórn-
laust yfir Bollingflugvellinum í
Texas. Þetta var Boeingorrustu-
flugvél af gerðinni P-12. Eaker
stökk út, en þrð lá við, að hann
hlyti af bráðan bana af stökkinu.
Jafnvægisstýri vélarinnar slóst
fram og aftur eins og ljár, og það
lá við, að það klyfi höfuð hans.
Það skóf húð hans rétt við hárs-
ræturnar og sneiddi búta úr fótum
hans. En hann losnaði samt frá
vélinni.
Hann kippti siðan í fallhlífar-
snúruna, en ekkert gerðist. Flug-
vél hans þaut í átt til jarðar, og
hann gerði slíkt hið sama. Hann
hvarf niður á milli trjátoppanna.
Sjómaður einn, sem horfði á þetta
af jörðu niðri, sá hann bara hverfa
niður á milli trjánna. Sjómaðurinn
hringdi til Bollingflugvallar. „Heyr-
ið þið, einn af flugmönnunum ykk-
ar var nð stökkva út úr flugvélinni
sinni. En fallhlífin hans opnað-
ist ekki. Ég býst við, að hann sé
dauður.“
En Eaker var samt lifandi. Eftir
að hann hafði hrapaÖ nokkur þús-
und fct beint niður, skall hann á
þaki sveitabæjar. Þakinu hallaði
tölnvert, og rann hann af því til
jarðar. Þakið fótbraut hann, en
það dró líka úr falli hans.
Og þegar hann lá þarna dasaö-
ur á jörðinni, voru dyrnar á bæn-
um opnaðar, og út kom 10 ára telpa.
Hún glápti á þennan gest, scm kom-
ið hafði af liimnum ofan, og flug-
vélina hans, sem lá brennandi eigi
langt frá honum. Hún hljóp inn
í húsið. Nú leið nokkur timi. Þá
birtist hún loksins á nýjan leik
og sagði við Eaker: „Ég var að
hringja á dagblaðið. Þeir borga
5 dollara fyrir hvert slys, sem við
segjum þeim frá.“
Flugmanninum særða tókst að
brosa kurteislega. Hann var sann-
kallaður heiðursmaður.
Stuttu síðar kom ungur blaða-
maður, Ernie Pyle að nafni æð-
andi á slysstaðinn. „Já þetta er
alveg rétt, sem krakkinn segir,“
sagði Pyle. „Þetta er einmitt taxt-