Úrval - 01.01.1965, Blaðsíða 95

INDÆLI LIÐÞJÁLFINN
93
arnir sendu liana til aðalbækistöðva
Serba, og serbnesku embættismenn-
irnir sendu liana til franskra yfir-
valda, sem réðu mestöllum matar-
birgðum eyjarinnar. En óliðlegi,
hrokafulli ofurstinn franski, sem
Flora náði tali af, talaði bara kulda-
lega um nauðsynleg opinber leyfi
og vísaði henni á dyr. Það var
komin hellirigning, og hún var
sem liundur af sundi, er Iiún kom
aftur til Bretana. Þeir sýndu henni
samúð, en voru ekkert hjálplegri
cn fyrr um daginn.
„Yæri ég i yðar sporum, færi ég
strax aftur til Frakkanna,“ sagði
vingjarnlegur, ungur liðsforingi við
hana. „Þegar öllu er á botninn
hvolft, eruð þér nú kona!“
Það var næstum komið myrkur,
þegar Flora barði aftur að dyrum
hjá frönsku sendinefndinni. Og
skömmu síðar stóð hún aftur
frammi fyrir franska ofurstanum.
Sú staðreynd, að serbneskur undir-
foringi af allra lægstu gráðu, já,
og þar að auki hinn furðulegasti
enski kvenmaður, gerðist svo ó-
svífinn að ónáða hann tvisvar sama
daginn vegna matarúthlutunar, sem
ekkert opinbert leyfi var fyrir,
gerði hinum virðulega ofursta held-
ur en ekki gramt í geði.
„Hef ég ekki gert yður það nægi-
lega skiljanlegt....“ hóf hann máls.
Flora dró andann mjög djúpt og
sprakk síðan í loft upp. Titrandi
röddu skýrði hún lionum frá öllu
því, sem Serbarnir hefðu orðið að
þola undanfarnar vikur, hungur,
sjúkdóma og örmögnun. Nú höfðu
þeir búizt við því að hafa komizt
í heila höfn, en þá urðu þeir að
horfast i augu við hungurdauðann
í þess stað. Hún hrópaði síðustu
setningarnar.
Skyndilega spruttu fram tár í
augum hennar, og rugluðu hana
alveg í ríminu. Hún deplaði aug-
unum ótt og reyndi að stöðva þau,
en þau héldu áfram að renna nið-
ur kinnar henni. Og hún fann til
djúprar auðmýkingar, þegar hún
tók að gráta ofsalega.
Þetta var meira en gamli ofurst-
inn gat staðizt. Hermennskustirfni
hans vék undan ásókn hans franska
hjarta. Hann lagði handlegginn
föðurlega yfir axlir Floru og bauð
henni stóra, hvíta vasaklútinn sinn.
Og á meðan hún snýtti sér hraust-
lega, sendi hann eftir kaffi og
konjaki.
„Það er aðdáunarvert, að þér
skuluð láta yður svo annt um liðs-
flokkinn yðar,“ sagði hann blíðlega.
„Ég skal skrifa undir fyrirskipun
um afhendingu matvæla, sem þér
getið fengið strax lijá birgða-
skemmunni. Þurfið þér ekki að fá
lánaðan vörubíl til þess að flytja
matvælin?"
Og siðla nætur kom Flora akandi
inn í tjaldbúðir Serbanna með full-
an vörubíl af brauðum, dósum með
niðursoðnu nautakjöti og stóra vin-
tunnu. Og næsta dag komst 4. liðs-
flokkurinn að raun um, að honum
hafði verið bætt á matvælaúthlut-
unarlistann.
BARÁTTAN GEGN SKRIF-
FINNSKUNNI
Þetta var upphafið af óaflátan-
legri sókn Floru gegn sameigin-
legum öflum vanmáttka stjórnar-