Úrval - 01.01.1965, Blaðsíða 106
104
ÚliVAL
og sclii.st að i litlu luisi i Wood- ir svo í dagbók sinni: „Hún hvílif
bridge í Suffolk. En ást hennar létt á gröfum þessara glöðu fálaga,
á hinni serbnesku fósturmold dvin- sem ég sé enn i draumum minum.“
aði aidrei, moldinni, sem hún lýs-
Wayne Mendell bankastjóri steig inn i troðfulla lyftu í San Diego.
Hann studdist við regnhlíf sína, sem opnaðist skyndilega með þeim
afleiðingum, að teinarnir festust, i nylonsokkum og pilsum. „Heyrið
þér, hvað gengur eiginlega að þessu apparati, maður rninn?" spurði
einn samferðamannanna.
Mendell leit bara kuldalega á manninn og svaraði rólega: „Því geðj-
ast að stúlkum." Neil Morgan
Kona nokkur, sem vann að þjóðfélagslegri hjálparstarfsemi, átti
jafnan leið fram hjá krá einni, þegar hún var að fara heim úr vinn-
og hún tók eftir því, að maður einn, sem hafði orðið hjálparstarfs þessa
aðnjótandi, virtist fastur gestur í krá Þessari. Kvöld eitt sneri hún sér
að honum, þegar hann kom skjögrandi út úr kránni þvert í veg fyrir
hana. „Segið mér,“ sagði hún, „hvað kemur yður til þess að drekka
svona óskaplega?"
Maðurinn baðaði út handleggjunum í himnaskapi. „Nú, það kemur
■mér ekkert til þess, frú mín góð,“ sagði hann, „sko, ég er sjálfboðaliði.“
Þetta hafði verið mikill snjóavetur. Þvi var ég hissa, þegar ég heyrði
eina stúlkuna, sem vinnur með mér, bjóða heim ungum piparsveini,
en hún bjó utan við borgina, og á leiðinni voru himinháir skaflar.
Hún bauð honum í veizlu, sem hún sagðist ætla að halda að loknum
vinnutíma.
„Sko, sjáðu nú til,“ sagði hún við hann og taldi á fingrum sér. „Fyrst
og íremst Þú, svo Ronny og Jay og Pete og Al. . . . já ég held, að það
verði nóg handa ykkur öllum.“
„Nóg. . . . hvað?" spurði piparsveinninn og tók til að fá áhuga á
hugmynd þessari........Stelpur? Flöskur?"
„Nei,“ sagði hún. „Skóflur!"
Aðalmarkmið menntunar í anda frjálslyndisstefnunnar er að gera
huga mannsins að ánægjulegum stað til þess að eyða tómstundunum á.
Sydney J. Harris
Eitt helzta vandamál mannkynsins er það, að það álítur kynferðis-
líf vera hið sama og ást, peninga hið sama og snilligáfu og ferðaútvörp
hið sama og siðmenningu. Dan Bennett