Úrval - 01.01.1965, Blaðsíða 35
Karl II. og
Eftir R. Stern.
a„Appelsínur. . . . viljið
þið kaupa appelsínur?”
Unglingsstúlka, 13—14
ára að aldri, stóð
fremst í salnum i liinu
nýbyggða Drury Lane leikhúsi í
Lundúnum árið 1 (>(53. Á handlegg
sér bar luin ávaxtakörfu, sem
skreytt var vínviðarblöðum. I aug-
um hennar var glampi, sem gerði
það að verkum, að heimsmennirn-
ir sem keyptu vörur hennar, bættu
gullhömrum við greiðsluna, sem
þeir réttu henni. Hár hennar var
rauðlcitt, likast bronsi á lit, og i
því voru gullnir flekkir. Það end-
urvarpaði skini kertanna í leik-
liúsinu, sem gerðu veika tilraun
til þess að keppa við geisla sið-
Nell Gwyn ávaxtp.sölustúlka var af
lágum stigum. Móðir hennar var
Srykkjusjúklingur, en óvíst um fað-
ernið. Síðar gerðist hún leikkona við
leikhúsið, sem hún hafði áður selt
ávexti í. En einstaka sinnum eiga vin-
Nell Gwynn
sælar leikkonur þó frí. Og það er
turðulegt, en satt, að þá fara þær
einnig stundum í leikhús — sem áhorf-
endur. Konungar fara líka stundum í
leikhús, og þá ekki sízt, ef þeir hafa
áhuga á leiklist. Það hafði Karl II
sannarlega, en fagra leikkonan í næstu
stúku dró samt algerlega athygli hans
frá því, sem var að gerast á leiksvið-
inu. Og þar með var teningunum
kastað.
degissólarinnar, er smugu inn um
livolfþakið, sem var úr gleri.
Unga stúlkan hét Nell Gwyn.
Nell var dóttir drykkjukonu einn-
ar í Lundúnum, og var hún af lág-
um stigum og' talaði lélegt Cockney-
mál. Hún hefur sjálfsagt kunnað
góð skil á skiptum kynjanna, jafn-
vel áður en hún gerðist ávaxta-
sölustúlka. í starfi sinu í leikhús-
inu var hún stödd á sjálfum víg-
velli ástarinnar. Þessar ungu á-
vaxtasölustúlkur voru nokkurs
konar boðberar, er fluttu skilaboð
milli heimsmannanna, sem sóttu
leikhúsið, og gleðikvennanna, sem
sátu á meðal þeirra í leikhúsinu
og kepptu um hylli þeirra. Einnig
— History Today —
33