Ný sumargjöf - 01.01.1861, Síða 45

45
J»ví fátækari sem vér erum, því betri menn erum vér einatt;
vér kvel.jumst þá hvorki af ágirnd né gjálífum girndum, heldur
munumlvér, að guð og menn eru til. Hinir ríku þykjast sjálfir
vera það hvorttveggja.
Hversdagslegum mdnnum leiðist mest, þegar þeir eru einir;
gáfuðum mönnum leiðist mest í samkvæmum og minnst, þegar
þeir eru einir. ____________
Frelsi og lög eiga ætíð að vera samfara, amiarskostar fullnægja
þau ekki kröfum skynseminnar. Frelsið getur aldrei verið skynsam-
legt, |nema því sé haldið fyrir innan hina helgu merkisteina
laganna og engin lög geta verið skynsamleg, nema þau séu bygð
á hinni helgu undirstöðu frelsisins.
Kaldyrði þau, sem fara milli vina og elskenda, eru vormjöll,
sem breytist undireins í Ijómandi daggir; kaldyrði þau, sem
hatrið hreytir frá sér, eru haustmjöll, sem boðar hina miklu
snjókomu vetrarins.
Margur maður mundi vera sæll, ef nann ske.vtti eins lílið
um;annara hagi og sjálfs sín.
l>ú ert enganveginn fæddur til að vera þjónn alls mann-
kynsins. I>ú átt umfram allt að þjóna föðurlandi þínu, því það
á þig og hefir mest tilkall til vinnu þinnar. Þegar menn af
einberri mannást þykjast marka skyldum sínum svo geysirúmt
svið, þá munu þeir optastnær vanrækja þær allar, og sérhver,
sem bæði vill þjóna föðurlandi sínu og öllu mannkyninu, mun í
raun réttri um hvorugt skeyta.
'Fem þér þögnina, vinur! Ræðan er silfurs ígildi, en þögn í
réttan tíma er gullvæg.