Ný sumargjöf - 01.01.1861, Síða 59

59
í þeiin greinum orðinn gjörspiltur á átjándu öldinm; mun
það heldur fara í vöxt, að menn stæli eptir þeim, því
fremur sem nii er hægt að kynna sér þau um allan heim
eptir greinilegum og vel vönduðum myndabókum.
GYÐINGURINN GANGANDI.
Gyðingurinn Ahasverus skreið fram úr hinum dimma
helli undir fjallinu Karmel. Nú eru liðnar nærfelt tvær
þúsundir ára siðan hann var dæmdur til að flakka heims-
endanna milli, svefnlaus og hvíldarlaus. þegar droltinn
vor örmagnaðist undir hinni þúngu byrði krossins og vildi
hvíla sig við húsdyr Ahasverusar, þá hrakti þessi miskun-
arlausa mannfvla hann í burl með illindum. Endurlausn-
arinn hné undir hinni þúngu byrði, en möglaði þó eigi
né kvartaði. þá birtist Ahasverusi eingill dauðans og hrópaði
til hans I reiði: „þú hinn grimmi maður! þú heflr synjað
mannsins syni hvíldar; svo verði þér einnig hennar synjað
allt þángaðlil hann kemur að dæma lifandi og dauöa.“
Svörtum djöfli var slept frá kvalaslaðnum til að
ofsækja Ahasverus og hrekja hann land úr landi; honiim
er synjað þeirrar huggunar, sem dauðinn veitir, honum er
varnað hinnar eilífu hvíldar í gröfinni.
Ahasverus skreið útúr hellirnum undir Karmelfjalli;
hann hristi rikið úr skeggi slnu, tók upp eina af hauskúp-
unum, sem lágu þar i hrúgu og fleygði henni ofanaf hömr-