Ný sumargjöf - 01.01.1861, Page 97
97
Hulinn blárri himinlind
Heyrist mér að valur glammi,
Véllur spói í votum hvammi,
Jarmar hált á kletti kind.
Ó, hvað jörðin ángar hér,
Einir þekur grund og viðir,
Lýngið þétta lautu skrýðir,
Móðurfold á borðin ber;
Hér er, svstir! sæla nóg,
Sætur ilmur heiöar grasa,
Sjáðu blárra berja klasa,
Sólarvarma, svarta kló!
Leggst eg nú við lækjarstraum,
Ljóðar niður blíðu kveini,
Mosavöxnum studdur steini,
Heyri eg suðu í sælum draum;
Sé í bjartan Alfliól inn,
Augum þegar Jyk eg mínum,
Hugur berst á bárum þínum
Ljúfl, Ijúfl lækur minn!
*
* .*
Hnígur sunna i gliti gulls,
Gekk mér heldur bágt að tina,
Vart í askinn vil eg sýna,
Hann er milli hálfs og fulls;
þú ert farin fram úr mér,
— Fyllir rósavetlíngana, —
Ny Sumargjöf 1861.