Norðurljósið - 01.01.1966, Page 3

N ORÐURLJÓSIÐ
3
t. d. áfeng.isnautnar, eða syndar. Ávaninn, syndin, hefir verið
fjötrar. Hann hefir aldrei notið þess frelsis, sem hann átti áður,
þess frelsis, sem Guð ætlast til, að maðurinn njóti. Á bak við
þessa fjötra er vald hins vonda, óvinar mannanna.
Nýr maður kemur til ríkis. Líkur benda til þess, að Evil-
Meródak hafi sjálfur um tíma setið í fangelsi og í fangavist sinni
kynnzt Jójakín. Þetta varð mér mynd af frelsara okkar Drottni
Jesú Kristi, sem kom til þessarar jarðar, gerðist maður, kynntist
okkur mönnum og kjörum okkar af eigin raun. Biblían sýnir, að
hann elskar okkur, elskar þá, sem hlaðnir eru þunga eða reyrðir
böndum syndar og ástríðna. Takmark hans er að láta okkur
mönnum lausn í té, leysa okkur úr ánauð, undan oki hins illa,
gera okkur frjálsa og gefa okkur nýja framtíð.
Þessi lausn er veitt af náð, veitt án allra verðleika frá okkar
hálfu. Áuðvitað bar okkur að breyta vel, að gera rétt, að láta
enga fýsn leggja á okkur ánauðarok. Þess vegna, af því að við
eigum ekkert gott skilið af Guði, þá er þetta, sem Drottinn Jesús
gerir, allt af náð.
Jójakín þáði þessa náðun, sem konungurinn bauð honum.
Ekkert þessu skynsamlegra gat hann gert. Ekki er unnt að stíga
stærra gæfuskref í þessu lífi en það, að þiggja náð Guðs, sem
frelsarinn býður okkur, og fá allar syndir, yfirsjónir, mistök og
glappaskot fyrirgefið með öllu. Þegar Guð fyrirgefur, er fyrir-
gefningin fullkomin. Það er aldrei hálfverk á neinu hjá Guði.
Fyrsta verk Evil-Meródaks, er hann hafði náðað Jójakín, var
það, að taka hann úr dýflissunni. Frjálsum, náðuðum manni er
fangelsi syndar og ills ávana ekkert heimkynni framar. Hann á
ekki heima þar lengur. Konungurinn nýi, frelsarinn góði, vill
ekki láta okkur lifa áfram í syndum okkar, ekki ala aldur okkar
framar þar, sem syndin situr í hásæti.
Hann talaði vingjarnlega við Jójakín. Ekki getur hjá því farið,
að dapur hefir Jójakín oft verið, meðan þau voru að líða þessi
löngu dýflissuár. Dapurleg er þjónusta sú, er menn veita synd-
inni, þegar hún er orðin að ánauðaroki. Hve dásamlegt að finna
hlýju og kærleik Kr.ists streyma um orð hans frá honum sjálfum,
huggunarorð, eins og þessi: „Sjá, ég er með yður alla daga.“
„Vertu hughraustur.“ „Standið stöðugir í elsku minni,“ svo að
nokkur séu nefnd.
Hann setti stól Jójakíns ofar stólum hinna konunganna, sem
hjá honum voru. Hann veitti honum sérstaka upphefð. Jóhannes
postuli segir: „Sjáið, hvílíkan kærleika Faðirinn hefir auðsýnt