Vísir - 14.12.1960, Side 115

Vísir - 14.12.1960, Side 115
Bifeiðakaupendur athugið. Hinar nýju amerisku tveggja og fjögurra dyra smábifreiðir FORÐ FALCON og MERCURY COMÉT frá Ford verksmiðjunum hafa vakið mikla hrifningu og aðdáun í Bandarikjunum sökum margra sérstæðra kosta, en þeir eru: Sparneytnar (1 Ryðvarðar undir (2 Léttar (3 Viðbragðsfljótar (4 Rúmgóðar (5 Með ryðvarið útblásturskerfi (6 auk ýmissa annara nýjunga. Verð bifreiðanna er hagstætt og, þar sem þær eru báð- ar undir 1150 kg. að þyngd falla þær undir hina nýju lækkun á aðflutningsgjöldum. Allar nánari upplýsingar veittar i skrifstofu vorri. Sendum myndir og verðlista eftir beiðni. FORD- umboðið SVEINN EGILSSON H.F. Laugavegi 105 Sími: 22466 að ein aðal-undirstaða blómlegs iðnaðar er einmitt raforkan. Framfarir háfa orðið miklar i iðnaði á íslandi síðustu 50 árin, þó skiptist þetta í mismunandi tímabil, hægfara 1910—20, markviss þróun og vélvæðni frá tilkomu rafveitnanna og fram að 1940, siðan mesta framfara- og uppbyggingartimabil, sem hér hefur átt sér stað, 20 ára timabil óslitinna framfara og eignaaukningar á öllum sviðum og þó sérstaklega i iðnaði, bæði í handiðn- aði og verksmiðjuiðnaði, eins og bezt kemur fram i þeim tölum að nú hafa um 40% lands- manna framfæri sitt af iðnaði. Aidrei hefur verið byggt eins mikið af ibúðarhúsum í bæjum og sveitum landsins. Hinar vandaðri byggingar bera með sér, að vinnutækni i byggingariðnaði hefur tekið stórfeldum framförum. Síaukin véltækni er tekin i þjónustu iðnaðarmanna, allar fram- kjvæmdir byggingaiðnaðarmannla benra með sér, að iðnaðarmenn fylgjast vel með allri tækniþróun i þeim löndum, sem lengst eru komin og hagnýta sér hana á sem beztan hátt, eftir því sem íslenzkir staðhættir leyfa. Vélsmiðjurnar hafa á síðustu 20 árum stór- aukið vélakost sinn og byggt nýjar byggingar og bætt alla aðbúð starfsfólksins. Merkar nýungar eru bygging stálskipa, vélar og allur útbúnaður til sildarverksmiðja, mjölvinnslu- tæki soðkjarnatæki auk allskonar tækja fyrir aðalatvinnuvegi þjóðarinnar til lands og sjávar. Bifreiðasmiði hefur fleytt fram, full- komnustu almenningsvagnar eru smiðaðir hérlendis, samkeppnisfærir hvað verð og gæði áhrærir og auðvitað miðaðir við okkar staðhætti. Bátasmiði er mjög fullkomin og er nú aftur að glæðast og fær væntanlega aftur þau starfsskilyrði, að aldrei þurfi skipa- smíðaiðnin framar að stöðvast eins og komið var fyrir nokkrum árum, en það var ekki vegna getuleysis iðnaðarmanna heldur af skilnings- leysi á öðrum stöðum. Þannig mætti lengi telja upp markvissa þróun í flestum iðngreinum, alls- staðar leitast iðnaðarmenn við að bæta og auka framleiðslu sina. Þeir vita sem er, að sú þjón- usta sem vel er af hendi leyst, hún fullnægir þrá vandaðs iðnaðarmanns um vandvirkni og smekk- vísi og er auk þess seljanlegri i hinni hörðu sam- keppni sem nú er háð. Við slík skilyrði skapast vöruvöndun og samkeppnishæfni vex. Iðnaðar- menn prenta og binda bækur, iðnaðarmenn prenta dagblöð nætur og daga, iðnaðarmenn framleiða matvæli og fatnað, iðnaðarmenn halda við samgöngutækjum á landi í lofti og á sjó, iðnaðarmenn smíða nauðsynjar allskonar og skartgripi úr silfri og gulli og svo mætti lengi telja. Hvert sem litið er blasa við verk iðnaðar- manna. Því fleiri og betri störf sem iðnaðar- menn leysa af hendi þvi hærra rís menning þjóðarinnar, því meira vex hagur hennar og þvl sjálfstæðari verður hún. Gildar stoðir hafa bæzt atvinnuvegunum sem iðnaðarmenn hafa tekið glæsilegan þátt i að byggja i samstarfi við tæknimenntaða menn og verkfræðinga, innlenda og erlenda. Á ég þar við Áburðarverksmiðjuna og Sementsverksmiðjuna og raforkuframkvæmdir við Sog og Laxá. Þróun iðnaðarins hlýtur á hverjum tíma að fara mikið eftir þvi, hve víðsýnir valdhafarnir . eru, en þeir vega og meta réttlátan hlut aðal- atvinnuveganna i heildarrekstri þjóðarbúsins. Við vitum að þeim, sem með völdin fara á hverj- um tíma, er ávallt mikill vandi á höndum, þegar taka skal ákvarðanir um það, hvað á að flytja inn og hvað á að vinna í landinu sjálfu. Við sem erum formælendur iðnaðarframleiðslu, við full- yrðum, og teljum okkur gera það með miklum rökum, þegar við segjum að langmesti hluti alls kostnaðar framleiðslunnar sé innlent vinnuafl, innlend orka, greiðslur á tollum og sköttum og öðrum framleiðslukostnaði. Allt er þetta ís- lenzkt, en minnsti hlutinn eru erlend hráefni. Það eru þessar staðreyndir, sem valda þvi að stórveldin, sem aðstoða þjóðir, sem eru skemmra á veg komnar, eins og það er oftast orðað, styðja fyrst og fremst að þvi að koma upp iðnaði og tækniaðstoð i sambandi við iðnað. Yfirleitt er það mælikvarði á velmegun þjóða, hve framar- lega þær standa I iðnaði. Það er ekki nokkur vafi á þvi, að síðustu tvo áratugi hafa lifskjör íslendinga stórbatnað, vegna þess hve iðnaður hefur vaxið. Iðnaður, sem hefur byggt upp land- ið á tiltölulega fáum árum. Iðnaður, sem hefur gert fólki kleift að kaupa margskonar neyzlu- varning, sem annars hefði ekki verið gjaldeyrir fyrir, ef kaupa hefði þurft erlendis frá — vinnu- afl, orku, skatta og gjöld, álag i öðrum löndum, að ógleymdri erlendri verzlunar- og framleiðslu- álagningu. Fróðlegt væri að fá skýrslur um hlut iðnaðarins í þjóðarbúinu. Hvað greiðir iðnaður- inn i vinnulaun, tolla, skatta og opinber gjöld? Hvað notar hann af liráefnum, erlendum og innlendum? Hvað notar hann af orku og hvað borgar hann fyrir hana? Og hvert er svo fram- leiðsluverðmætið allt? Að öllu þessu athuguðu þá er óhætt að full- yrða að því fjármagni atorku og dugnaði ein- stakra manna og fyrirtækja, sem varið hefur verið til iðnaðar og iðnaðarmála stighækkandi síðustu 50 árin, því hefur verið vel varið, allt hefur þetta starf og framlag lyft þjóðinni á hærra menningarstig og stórbætt hag alþjóðar. Því er það ósk min og von að nú verði ekki nein stöðnun í uppbyggingu iðnaðar á íslandi, lieldur hylli nú undir arðvænlegar framkvæmd- ir á sviði stóriðnaðar og orkunýtingar i stórum stil, sem geri þjóðinni fært að tryggja enn betur fjárhagslegt sjálfstæði sitt og auka jafnvægið i atvinnuháttum landsmanna. Ein farsælasta leið- in að þvi marki hlítur að vera sú, að skipa iðn- aðinum þann sess I þjóðfélaginu, sem honum ber um ókomin ár. Að svo mæltu óska ég Visi allra heilla á þess- um merku tímamótum og vænti þess að hann verði góður málsvari iðnaðarins í landinu á ókomnum árum. Afmælisblað VlSIS VÍSIR 50 ÁRA 115
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.